Wielką ideę zmarłego profesora Wilczura - zorganizowania racjonalnego lecznictwa na wsi - wprowadza w czyn Jemioł, człowiek o ciemnej przeszłości, całym sercem oddany swemu dobroczyńcy. Powstaje Fundacja Imienia Prof. Wilczura. Pewnego dnia, podczas inspekcji jednej z lecznic Jemioł spotyka Elżbietę. Przez tę kobietę on, znany kompozytor i dyrygent, stoczył się przed kilku laty na dno. Dopiero profesor Wilczur wyciągnął go z błota. Mimo usilnych starań Jemioła, Elżbieta umiera.
Na domiar złego z ciemnej przeszłości Jemioła powstają cienie - dawni kamraci, którzy zaczynają go szantażować, żądając za milczenie pieniędzy z fundacji. Jemioł odmawia. Ale pewnego dnia kasa okazuje się pusta. Podejrzenie pada na Jemioła. Urzędniczka fundacji, Bronka i jej narzeczony, dziennikarz Stefan pomagają wykryć sprawców kradzieży. Jemioł odnajduje pieniądze w knajpie Drożdżyka. Zawiązuje się walka z bandytami. Pada strzał... I Jemioł osuwa się martwy. Życiem opłacił swą rehabilitację.