Owszem, Dzień sądu to nadal jest legenda wśród legend kina SF i chyba najlepszy sequel w historii kinematografii, ale czasem mam wrażenie, że ludzie za bardzo ją przeceniają. Powiem więcej, gdyby dwójkę wydano w dzisiejszych czasach, to niektórzy widzowie byliby mocno zawiedzeni i nawet powiedzieliby, że seria została "zmarvelizowana".
Dlaczego? Otóż pierwsza część była robiona w garażowych warunkach, w niektórych filmach na pojedyncze sceny twórcy wydają więcej kasy niż Cameron w Terminatorze, a w dodatku niektóre efekty wręcz do dzisiaj się nie zestarzały. No i nie zapominajmy, że jest to też jeden z najlepszych horrorów tamtych czasów, na palcach jednej ręki można policzyć osoby, które za młodu nie miały obsranych gaci na scenach końcowych z prawdziwym terminatorem, który do dzisiaj wygląda oszałamiająco.
W drugiej części postanowili zmienić klimat i z mrocznego terminatora zrobił się bardziej dramatyczny. Jest dużo więcej dialogów i szczegółów dotyczące świata przedstawionego, no i nie zapomniano też o kolejnych rewolucyjnych efektach, tym razem Cameron dzięki finansom mógł sobie pozwolić na dużo dużo więcej. Lecz tak jak wspominałem wcześniej, dzisiejszy widz wolałby właśnie tego pierwszego terminatora i wolałby przeżyć bardziej klimatyczne kino od efekciarskiego kina, które z powodu rozwiniętej technologii i ilości takich dzieł już nie robi na nikim aż tak dużego wrażenia (najnowszy Batman i Joker jest tego przykładem).
Aczkolwiek nie ma się co za bardzo kłócić, obie filmy to dzieła, które powinno otaczać się czcią szczególnie po tym, co zrobiono pozostałym filmom. Trójka i czwórka to po prostu dobre kina akcji, a następnych dwóch nie mam zamiaru oglądać szczególnie po tym, kiedy usłyszałem co zrobiono z Johnem Connorem w części szóstej, twórcy powinni dostawać 24 godziny na dobę rzepą po jajach za takie coś.