Początek był obiecujący, zrozpaczony ojciec szuka oprawców syna, niestety to by było na tyle... scenariusz ma tyle luk i absurdów, że mnie więcej od połowy bardziej irytuje niż intryguje. Pierwsza nieścisłość już po pierwszych kilku minutach. Najlepszy przyjaciel z dzieciństwa zeznaje policji, że prawie nie zna poszkodowanego ... i wszyscy mu wierzą, nikt go nie sprawdza i właściwie nie przesłuchuje ... następnie ojciec wpada na, skądindąd dobry pomysł ukradzenia telefonu chłopaka który nakręcał zajście. Niestety zamiast wysłać nagranie (na którym widać bójkę syna i wszystkich jego oprawców) postanawia objechać pół Sevilli i udać się na policję, która na owo nagranie nawet nie spogląda, a telefon blokuje się na wieki i nikt do tematu nawet nie wraca ... rozumiem, że w Hiszpanii pracuje się jak na wiecznych wakacjach, ale taka opieszałość policji to już przegięcie. Następnie postać córki doktora, kompletnie przerysowana i odrealniona. Nie dzieli nas aż taka różnica wieku, ale nie wyobrażam sobie, żeby mój brat leżał na intensywnej terapii, a ja w międzyczasie chodziłaby na imprezki z jego byłą... jakaś kpina. Następnie samo morderstwo pod koniec filmu, facet wchodzi do dyskoteki, zabija syna właściciela w kiblu i cały okrwawiony wychodzi, nikt się nim przy wyjściu nie interesuje, widać go na wszystkich kamerach, ale policja się po niego nie zjawia... naprawdę hiszpańska plucha nie jest aż tsk beznadziejna. No i cudowna końcówka, kiedy dowiadujemy się, że synalek był narkomanem i gwalcicielem, dziwnym trafem dokładnie w dniu morderstwa, wcześniej nikt nie mógł pokazać zdruzgotanemu ojcu video. I końcowa scena w szpitalu, gdy podlonczknh do respiratora synek roni łezkę przy nagraniu gwałtu na swojej ex... i ceremonialne usunięcie filmiku z telefonu (jakby nie dało się go przywrócić i jakby nie był on udostępniany zapewnię wielokrotnie). Dawno nie widziałam tak płytkiego i oderwanego od rzeczywistości filmu... szkoda, bo hiszpańskie trullery trzymały poziom. Generalnie nie polecam.