Pierwszą wersję scenariusza napisał Christoph Fromm, jednak producenci filmu odrzucili ją z powodu zbyt realistycznej konwencji i napisali od nowa. W rezultacie Fromm nie został ujęty nawet w czołówce.
Widać wyraźnie, że granaty, które niemieccy żołnierze noszą przy pasku, zrobione są z gumy.
Niemiecki żołnierz przez przypadek zostaje zastrzelony przez swojego kolegę. Powieki zmarłego kilkakrotnie się poruszają.
Film był kręcony w Kaajani i Kemijärvi (Finlandia), w Hradczanach/Kurivodach oraz Pradze (Czechy), a także we Włoszech.
Film powstał w 50-lecie straszliwej klęski (z 284 tys. żołnierzy, 91 tys. dostało się do rosyjskiej niewoli, a jedynie 6 tys. wróciło szczęśliwie do domu).
Przed Filmem pokazano krótki dokument który zoobrazował położenie Stalingradu (dzisiejszego Wołgogradu) oraz schemat ataku wojsk na miasto.
Lotnisko w Pitomniku zostało zajęte przez Rosjan 17.01.1943 r., a więc żaden niemiecki samolot nie mógł odlecieć stamtąd 23 stycznia.