jesteśmy świadkami przypadkowego spotkania Holoubka z Łapickim. dwa bajeczne glosy dwóch przystojnych mężczyzn w kawiarence, snujących o życiu i o wszystkim .
Grająca w tle melodia pianisty dodaje uroku filmowi , aura minionych czasów i przeżycia pokolenia którego już nie ma, którzy zostawili trwały ślad w historii i kinematografii Polski.