to jeden z tych filmów, który reżyser zdecydowanie nie docenił.
nie jest to arcydzieło na miarę ziemi obiecanej, kroniki wypadków miłosnych czy dyrygenta, ale zdecydowanie nie jest to film nieudany.
wierna w duchu i fabule adaptacja prozy Conrada, którą sam autor lubił bardzo, min. dedykując ja ukochanemu synowi walczącemu na naonczas na frontach 1 wojny światowej.
pewno że film posiada wady a to w postaci różnej maści uproszczeń psychologicznych, konceptualnych, znaczeniowych etc czy nieudanych, czytaj teatralnych(w złym tego słowa rozumieniu) popisów gry aktorskiej co niektórych w tym filmie.
ale, genialna muzyka wojciecha kilara, udział a to już piwowarskiego, tyma, cieślaka, pszoniaka w epizodach no i sama opowieść o dojrzewaniu, konfrontacji marzeń z rzeczywistością, młodzieńczej brawury z brutalnym życiem sprawia iż jest to lektura obowiązkowa.