Pokolenie transformacji w Rumunii widać tak samo popieprzone jak w Polsce. Powierzchowność, hipokryzja, rozmowy o niczym i o wszystkim. Tradycja starszych pokoleń zderzająca się z nihilizmem młodszych. Film o braku relacji i zarazem o ich podtrzymywaniu. Film o tym jak rozpadają się więzi. Jak wyglądać będzie Nowy Wspaniały Świat. Jedna ucieka przed rodziną do sklepu bo zakupy. A tak naprawdę to pretekst. Drudzy uciekają przed rodzicami w świat imprez i internetu, uciekają przed związkami. Starzy komuniści robią znak krzyża. Znajomi zaproszeni taktownie milczą podczas konfliktu. Udają, że nic się nie dzieje. Siostra pociesza siostrę a w duchu przyznaje rację szwagrowi łajdakowi. Ktoś inny depcze ideały i zostawia pracę z powołania dla pieniędzy. Nad tym unosi się duch swojskości, niby banalnych cytatów ale widać tam tragedię i ból istnienia. I nadzieję. To błoto spadającego Misia Barei utaplało nie tylko nas. Genialna narracja kamerzysty. Aż poczułem ulgę gdy główny bohater wyszedł do żony bo zaduch i dym papierosów straszny. Długo zbierałem się do tego filmu. Przed chwilą obejrzałem. Niżej niż 8 uważam za obrazę choć każdy ma oczywiście swoje zdanie i własne kryteria oceny. Nie jest to lekki film. Ojj, nie jest.