Zgadzam się z Tobą. Mnie np. wzruszały sceny z rybkami w akwarium, one to mają, powiem ładnie, przekichane w życiu. Kiedy porównać się do takiej rybki, na prawdę można docenić życie.

Ja również się zgadzam. To dzieło Pythona ma na serio niebywale głębokie przesłanie. Osobiście od jakiegoś czasu szukam sensu ludzkiej egzystencji, film wiele wyjaśnia :) Cudownie ukazany dystans do życia i śmierci! Doskonały, po prostu doskonały!

Mnie bardzo poruszyły niektóre sceny, np. gdy producent sera mówi o rodzinnym interesie i wkurza się pod koniec opowieści.

A I Wojna Światowa i ciasto? Drobna rzecz w okopach a powinna cieszyć

Zgadzam się z tezą twojego komentarza, że film jest dużo głębszy niż powszechnie się sądzi, ale zupełnie inaczej go interpretuję. Poszczególne wątki mają wyśmiać pewne elementy życia, lecz całość mówi o tym, że życie jest splotem całkowicie przypadkowych i niepowiązanych ze sobą zdarzeń, tak samo jak film. Sens filmu - żaden, tym samym sens życia - żaden.

dokładnie. odebrałam to w ten sam sposób.

Prawda!!!

Hmm... A czy starsze skecze potrzebowały drugiego znaczenia, by śmiać się z nich do rozpuku? Bo mi się nie wydaje...

"Sens życia" to zmierzch Pythonów, nigdy wcześniej - po za Czymś z zupełnie innej beczki - nie upadli aż tak nisko z poziomem skeczy.

Według mnie sensem życia według tego filmu jest to, że każdy posiada swój. Jedni konsumują jak grubas, jedni starają się uszczęśliwiać innych jak kelner, jeszcze inni próbują znaleźć jego sens jak para w lochach poprzez filozofię, ale każdy ma swój, więc próba odnalezienia obiektywnego jego sensu spełza zawsze na niczym i jest bez sensu. Według mnie to Pytoni próbowali przekazać.