Słodko-gorzkie życie
Dal-kom-han In-saeng
2005
- podstawowe informacje
- Opinie i Nagrody
- multimedia
- pozostałe
powrót do forum filmu Słodko-gorzkie życie 
ocenił(a) film na 9 ocenił(a) film na 9 
ocenił(a) film na 8
nie podoba mi się to, że prawie każdy odbiera ten film jako prostą nawalankę. Okej, nic nie stoi na przeszkodzie bym można było obejrzeć ten film właśnie pod takim kątem i być zadowolonym. Jednak moim zdaniem trzeba wejść w ten film, gdyż wiele on zyskuje.
Film opowiada o człowieku, który wiedzie smutne, mało udane życie. Oczywiście, jest bogaty lecz w jego życiu występuje tylko jedna rzecz: PRZEMOC. Praca to dla niego wszystko, a jeśli praca wiąże się bezpośrednio z przemocą to oczywiście w jego życiu nie ma miejsca na coś innego, np. miłość. Jest tak do czasu gdy otrzymuje swoje zadanie. Moim zdaniem zakochuje się w niej, lecz ona w nim nie. Tylko to powoduje, że jej nie zabija. Zaczyna rozumieć, że nie na widzi swojego życia, w także siebie. Należy zauważyć, iż przez cały film główny bohater nie uśmiechnął się ani razu. Dopiero podczas zakończenia dane jest nam ujrzeć jego uśmiech. Podobnie przy zabiciu swojego szefa: opuszcza broń po czym spogląda w okno i widzi swoje odbicie. Moim zdaniem zdaje sobie wtedy sprawę kim naprawdę jest. A jest bezwzględną osobą bez serca, więc czemu nie mógłby zabić koleją osobę. Szkoda mi czasu na dokładnie umówienie każdego przesłania, symbolu itp. Apeluje byście obejrzeli go jeszcze raz i zastanowili się kim tak naprawdę jest główny bohater i dlaczego zachowuje się tak a nie inaczej. Spróbujcie zastanowić się na czym polega jego tragizm. Dziękuje.
PS. Mam często skłonności do nadinterpretacji jednak uważam, iż ten film to coś więcej niż film akcji i moim skromnym zdaniem można go spokojnie nazwać obrazem. W tym filmie nie jest wszystko podane na tacy. Trzeba się wczuć i przemyśleć.
<spojler>
Mnie także uderzyła tu wielowątkowość i dbałość o szczegóły. Mam wrażenie, że cały ten film jest jakąś taką metaforą życia głównego bohatera. Nawet restauracja w której film się rozpoczyna i kończy nazywa się "La dolce vita", co jest lekko ironiczne w związku z losem jaki spotyka tam Sun-woo. Wydaje mi się, że warto doszukiwać się w fabule czegoś więcej, natomiast trzeba przyznać, że jest to film dosyć brutalny, a sceny walki są wyreżyserowane bardzo pomysłowo i dynamicznie, także jest na co popatrzeć. Muszę jeszcze dodać, że w filmie uderza piękno oprawy muzycznej - naprawdę warto go obejrzeć.
Ja osobiście odebrałam ten film jako jego marzenie snute przez głównego bohatera. I dlatego wiele scen wydaje się naciąganych, mało realnych.. W końcowej scenie widzimy go zdrowego, uśmiechniętego oraz wymachującego pięściami do swojego odbicia. Tej scenie towarzyszy przypowieść o uczniu, który obudził się płacząc, bo jego sen nigdy się nie spełnił. Z początku myślałam, że nawiązuje tu do swojego niespełnionego uczucia, ale czy wymachiwał by wtedy pięściami ?
Wydaje mi się, że mógł zacząć marzyć o takiej zemście,od momentu gdy szef go tak źle potraktował. Może od tej rozmowy telefonicznej ? Bo w tym momencie film wydaje się robić tak nieprawdopodobny. Większa przewaga wroga, brak jakiegokolwiek uzbrojenia z ich strony... Mógł jednak do niego zadzwonić, wrócić w jego łaski. Ale dalej nosić w sobie myśl o zemście.
SPOJLER
Końcówka nie pozostawia złudzeń, że to wszystko jest tylko fikcją. Wymarzonym/ wyśnionym obrazem naszego bohatera. Fajnie by było gdyby tak wszystkim pokazać jaki świetny jestem. Pozabijać ich a na koniec umrzeć w imię miłości. Ba! nawet nie dla własnej miłości, ale z powodu miłości kogoś innego... dla niej. Ona nawet specjalnie się nim nie interesuje, ale to nie przeszkadza mu oddać życia po to by ona była szczęśliwa. Przecież na końcu próbuje właśnie po to zadzwonić by jej to powiedzieć... no ale to tylko sen.. coś co nigdy się nie spełni... no ale zawsze pozostaje wizja machania rękami przed własnym odbiciem i sny o potędze ;-)
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
