To prawda, że w okresie późnego PRL-u w kinach grano głównie wielkie dzieła lub przynajmniej bardzo dobre filmy. Jeszcze lepsze można było obejrzeć w DKF-ach (Dyskusyjne Kluby Filmowe). Szmira rzadko się zdarzala. Ale inną sprawą jest, że w XX wieku nakręcono chyba najwięcej najlepszych filmów jakie widziałem. Dlatego chętnie i często do nich wracam.