Babcie na ławeczce podsumowały wszystko i to była fajna puenta.

On nie robił tego od początku, gdyby popatrzeć na to taoistycznie z punktu filozofii wschodu, gdzie czas nie jest liniowy, to on wywarł na nią duży wpływ jako pan od kablówki zanim się to wszystko zaczęło, mi brakowało więcej takich smaczków...

O co chodziło? Chodziło o to, aby uwierzyła, że może być inna lepsza przyszłość i on sprytnie jej to pokazał w ostatniej scenie (zasiał w niej nadzieję że widział już to), ale musiała w to uwierzyć i pójść za nim...

Nie jestem tego taki pewien:
"Gary cały czas był krok przed nią i też cofał się w czasie, " - możliwe, ale wtedy wiedziałby kim jest June (po co miałby ją pytać w salonie, czy nią jest?). Moim zdaniem pierwszy raz kiedy się cofnął (jeżeli były kolejne) miał miejsce wtedy, co widzimy w filmie.
"o czym świadczą momenty, gdy to on zgaduje jej słowa. " - to może świadczyć o tym, co było powiedziane przez June, że wymazuje się ciało, ale w duszy pozostają ślady. (Nie jest to dosłowny cytat, ale coś w tym stylu).
"W filmie na końcu jest scena, że to on cofa się w czasie" - ona cofała się każdego dnia.
"ale on to robił od początku, " - wątpię
"dlatego ona pamięta gościa od kablówki. " - pamięta, bo moim zdaniem cofnął się tak bardzo wtedy, gdy to widzimy w filmie". Dlatego ona ma te przebłyski.
"On zawsze na końcu odchodził, bo ona nie rozwiązała swojego problemu." - również wątpię, odchodził, bo nie widział z nią przyszłości, była zbyt napastliwa itp. Gdy on jej zaufał (że istnieje jakaś maszyna czasu), to wtedy ich historie się niejako zazębiły, trochę jak w kołach zębatych i jedno miało poniekąd wpływ na drugie.