Może to skutek wszechobecnego "trąbienia" o tym filmie w rodzaju: "arcydzieło", "klasyk", "najlepszy w dorobku mistrza suspensu" spowodowało, że miałam jakieś kosmiczne oczekiwania, podobnie zresztą jak w przypadku "Ptaków"...nie wiem.
--SPOILER--
Tak czy inaczej, w tej produkcji czegoś mi brakuje. Od początku nie zorientowałam się nawet w zamiarach gł. bohaterki:"gdzie ona jedzie?, po co?" - zastanawiałam się. Potem dziwiła i drażniła mnie jej reakcja podczas jazdy samochodem na światła innych aut i deszcz. To ciągłe mrużenie oczu i wytrzeszczanie ich byłoby zrozumiałe gdyby pokazano, że dręczy ją nieznośny ból głowy, skutek stresującej sytuacji i poczucia winy- wtedy byłoby o.k. To samo uważam o jej naiwnym postępowaniu w sklepie z używanymi samochodami- na oczach policjanta, hmmm...ja bym tak nie zrobiła na jej miejscu!

Dla mnie film odsłonił swą najlepszą stronę dopiero po przybyciu kobiety do hotelu. Rozmowa z właścicielem, jego historia i lekko dziwne zachowanie... Zakończenie oczywiście było zaskakujące i powiało grozą. Niestety najsławniejsze ceny jak ta pod prysznicem czy na schodach mnie lekko zawiodły. Chodzi o realizację. W pierwszej trochę niezdarnie wyglądały zmagania Marion z napastnikiem, dokładniej ruchy noża były jakieś dziwne, spowolnione momentami a sama Marion dość łatwo odpychała rękę napastnika, nie było widać tej trudności, szarpania się, tego jakiej siły musiała do tego użyć, no i rzecz jasna krwi było zbyt mało jak na taką ilość ran zadanych ostrym narzędziem.
Na schodach zaś mało realnie wyglądało osuwanie się pana detektywa po ciosach, jakie dostał i znów te spowolnione ruchy...ja bym to przedstawiła jako osuwanie się równoczesne z trzymaniem kurczowo za poręcze, ściany... a tak wyglądało to, jak w scenie nocnego koszmaru z filmu "Zawrót głowy" czy parodii tej sceny przez Mela Brooksa w "Lęk wysokości".
Mimo tych mankamentów nie można dać niskiej oceny z uwagi na zakończenie, świetną grę aktorską, jedyną w swoim rodzaju muzykę, reżyserię czy wspaniałe zdjęcia- tę świetną pracę kamery, której nie można nie docenić i która tworzy specyficzny klimat i wybija film ponad przeciętność spośród ówczesnych produkcji...