To taka mała ciekawostka, reżyser jest jednocześnie znawcą Austen, a jednocześnie jej nie cierpi. Jednoczesna miłość i nienawiść. A sam film jest w stylu tego reżysera, który uwielbia rozbudowane dialogi, ma bardzo specyficzne poczucie humoru. To kino dla nielicznych. Ale ma swoich zwolenników, w tym mnie.

Przyjaźń czy kochanie? - Czyli nuda na ekranie. Niezdzierżyłem do końca razem z moim odtwarzaczem, który się na 20 minut przed końcem zaciął. Kiedy to nastąpiło odetchnąłem z ulgą. Gadanina na ekranie o niczym. Dawno czegoś tak niestrawnego nie widziałem. Szkoda, bo zapowiadało się ciekawie.