Po recenzji spodziewałam się raczej patologii typu bicie Marie i dzieci przez Samira, posunęłam się nawet do molestowania Lucie, a Ahmed to taki niby rycerz na białym koniu... ale nie, a tu taka niespodzianka, i bardzo dobrze. Może Ahmed i jest rycerzem ale bardziej katalizatorem. Postaci są jednocześnie i trochę dobre, i trochę zakłamane, i zagubione. Tam każdy naznaczony jest swoimi ale i cudzymi wyborami. Film bardzo dobry, od słowa do słowa, powoli dochodzimy do sedna... I niby koniec , ale ostatnia scena zmusza do zastanowienia co dalej? Jakie teraz wybory?