Przełamując falę kalwińskiej konserwatywnej wspólnoty Bess rozpoczyna prawdziwe życie u boku mężczyzny.
Małżeństwo Jana i Bess otwiera dziewczynie drzwi na świat, stanowi ucieczkę przed surowym chrześcijańskim wychowaniem i miejscem kobiety, która podporządkowana światu mężczyzn.
Miłość do Jana jest najczystszą i najniewinniejszą formą nieskazitelnej miłości, oczami Bess postrzegamy najwyższą formę poświęcenia.
Niezłomna wiara świętej i nierządnicy z mężem ułomnej natury, który doznając wypadku na platformie wiertniczej zwalnia żonę z przysięgi wierności i nakazuje fizyczne obcowanie z innymi mężczyznami.
Reżyser wprowadza nas w łączenie sfery obcowania z nierządem i jednoczesnym gnostycznym cudem, który pojawia się po każdorazowej formie usług świadczonych przez Bess.
Złudzenie "dobra" zaczyna nas wciągać w świat surrealizmu Bess, Bess, która prowadzi jakąś grę z Bogiem, prosząc o szybki powrót męża, który skutkuje wypadkiem, dalej prosząc Boga o uzdrowienie, oddając się przygodnym mężczyznom, gdy widzi efekty poprawy, uznaje to za znak i przyzwolenie stwórcy.
Szaleństwo, niemoralność, nieakceptowanie przez wspólnotę chrześcijańską, izolowanie i odrzucenie przez najbliższą rodzinę.
Mistycyzm, artyzm i niezwykłe poświecenie Bess graniczące z zagubieniem, próby podejmowane przez Dodo, ostatniego pomostu ze światem norm społecznych, gdy wszyscy już odwracają się od przeklętej.
Tragizm głównej bohaterki, która poświęca wszystko dla kochanego mężczyzny, od pierwszych sekund filmu jest przez nas lubiana, i nie oceniamy jej negatywnie, bo niewiele jest takich bohaterek w kinie, które z taką niewinnością w oczach wypełniają misję życiową.
Emily Watson wykazała się dojrzałością i sugestywnością a jednocześnie nadaniem ciepła i duszy dziewczynie, która zatracając godność, moralność i człowieczeństwo oddałaby życie , aby ratować.
Katrin Cartlidge w roli Dodo ostoja i strażniczka Emily, świetna kreacja.
Stellan Skarsgård w roli Jana, postać, która od początku budzi kontrowersje i negatywne odczucia.
Niezwykle piękne kadry w surowości, mroczności złowieszczej natury w oprawie muzycznej melancholią tkniętej.