Nikt sobie chyba nie zdawał sprawy, oglądając w 1994 r. ten film, jakie to czarne chmury nadciągają. Oglądamy komedię sensacyjną, śmiejemy się, choć trup pada gęsto.
Genialna antycypacja wydarzeń, które nastąpiły 11 września 2001 r. W tym dniu już nikomu nie było do śmiechu. I w jednym, i drugim wypadku terrorystami byli muzułmanie, a służby specjalne nie zadziałały na czas. Ofiary były prawdziwe, a trup słał się nadzwyczaj gęsto. Później jeszcze bardziej. Poprawność polityczna nie pozwala obwiniać Islamu ani jego wyznawców tylko jakoś dziwnie się teraz składa, że nie każdy muzułmanin jest terrorystą, ale każdy terrorysta okazuje się muzułmaninem. A może jest tak, że każdy fundamentalizm religijny jest niebezpieczny.