Zgadzam się. Jednakże mam siedemnaście lat (tak, siedemnaście) i uważam, że to jeden z najlepszych, życiowych filmów jakie widziałam. A szczególnie tych obyczajowych. Może dojrzalsza część młodzieży też wyciągnie to i owo z tego filmu. Jestem pewna, że jeszcze nieraz go obejrzę i odkryję większą głębię w tym filmie niż teraz, aczkolwiek sądzę, że i tak, jakby to powiedzieć, hm, dogłębnie do mnie przemawia. I wcale nie przez podteksty seksualne, trawkę, homoseksualizm, czy inne podobne kwestie. Po prostu jest prawdziwy. Nie depresyjny. Nie super wesoły. Ma akcenty smutne, zabawne i dramatyczne. Tak jak życie. Poza tym pokazuje dwie strony medalu (mam na myśli zdradę). Jest jeszcze dużo rzeczy, które mogłabym powiedzieć o tym filmie.. :)