...jak w oryginale. Uwiedzenie Amy na dyskotece i to gdy obudziła się w domu Jerry'ego, doprowadzenie jej do tego by sama chciała być ugryziona (a nie zmuszenie jej i ugryzienie na siłę, jak w tym filmie) to najlepsze momenty w filmie. Pisząc o uwiedzeniu Eda, nie mam na myśli uwiedzenia miłosnego, ale uwiedzenie wampirze, bez napadnięcia, zmuszenia (jak tu), tylko dzięki słowom, zrozumieniu wobec samotności Eda, dokładnie jak w słowach idealnego utworu "Come to me" z pierwowzoru:

"Twoje życie jest wciąż takie samo
Dzień za dniem
Wszystko co robisz,
Robisz na ten sam sposób
Potrafię pokazać Ci świat w innym świetle
(...)
Przyjdź do mnie
Gdy jesteś samotny,
Gdyż mam coś specjalnego dla Ciebie
Jedynie dla Ciebie… "

A co do tego filmu - pewnie podobałby mi się, gdybym nie darzyła miłością "Postrachu nocy" z 1985 roku. Ten ma tylko podobną linię fabularną, te same imiona bohaterów, ale jest bardzo powierzchowny, bez tych emocji, namiętności... Wszystko pokazane prosto, banalnie. Jestem zawiedziona, chociaż przyznam, że i tak byłam źle nastawiona do tego remake'u - uważam go za profanację. :)