Słownik źle trochę zapisał mi słowa a ja już nie mogłem dokończyć ani edytować postu więc wpiszę jeszcze raz:

Nie rozumiem wielkich zachwytów nad tym filmem. Co do plusów to jest on pięknie podany, świetnie patrzy się na te przesiadkę między Seulem a Nowym Jorkiem, aktorzy byli rewelacyjni, ale to tyle...

W realnym życiu całe to spotkanie i jego przebieg to rzecz nie do pomyślenia, mąż praktycznie w tym uczestniczący bez żadnych oporów widząc zaangażowanie emocjonalne ich obojga... przejeżdżający pół świata gość, stara miłość, który nie potrafił tego przepracować...
Realnie ma to wręcz znamiona stalkingu więc trudno to nazwać czymś pięknym a jeszcze może to w dalszych losach ukruszyć małżeństwo tej pary, wygenerować konflikt...

odbiór może być różny ale to nie oznacza że to co czuli czy jak się zachowywali były w jakimkolwiek stopniu nierealne.

Pomijając, ze ten Koreańczyk, studiujacy, XXI wiek, podręcznik w języku angielskim na biurku, ledwo potrafil wydukać "nice to meet you"

I to jest całkiem normalne w Korei Południowej - tam uczą się przede wszystkim gramatyki, głównie pod kątem testów szkolnych, mogą rozumieć tekst pisany, ale z mówieniem prawie wszyscy mają problemy. Jeśli Koreańczyk mówi w miarę zrozumiale po angielsku, ma opinię nie wiadomo jak świetnie posługującego się tym językiem...

Czytałem podobne rzeczy o Japończykach, w sumie to się trochę dziwię, w dobie internetu, dostępu do angielskiego w przeróżnej formie i wrodzonej pracowitości azjatów

Azjaci są pracowici bo liczą się pieniądze, których zawsze mają za mało. Na naukę języków (czy czegokolwiek innego) nie mają po prostu czasu.

Mają natomiast czas na naukę matematyki, żeby liczyć te pieniądze :)

To absolutnie nic dziwnego. Koreańscy supergwiazdorzy robiący karierę w USA mają problem z prostymi zdaniami po angielsku.

Ten akurat świetnie posługuje się angielskim (urodził się w Niemczech i studiował w USA), a tu go "łamie" na potrzeby filmu.

Mąz jak 5 koło u wozu. Nocne rozmowy zony z mezem troche dziwne. Jakis zakompleksiony gosciu sie jej trafìl.
Ale sie nie dziwie, ze ma tak wysokie oceny bo to film o uczuciach, o sentymencie , o tym co ulotne. To wyjatkowe w na tle tych wszystkich nowych pazdzierzowatych produkcjach. No i oczywiscie piekne zdjecia.

Zgadzam się z Tobą w 100%

Nie, to nie ma znamion stalkingu. Przyjechanie do kogoś to nie stalking. :) Mąż jest pewny uczuć, dlatego może w tym uczestniczyć.

Gdyby był taki pewien, nie było by ich nocnej rozmowy w łóżku w której sam przyznaje, że nie jest pewien, czy ma na żony życie taki wpływ jak ona ma na jego. Jest pełen wątpliwości, rozważając czy takie życie sobie żona wymarzyła, z nim, pisarzem żydowskiego pochodzenia. Nie ma większej oznaki niepewności.

Według mnie własnie o tych wątpliwościach i tej niepewności u każdego z bohaterów jest ten film.

Moim zdaniem piękne pokazanie uczuć i przeżyć wewnętrznych, czasami bez słów... cała trójka nie przekracza granic, jednocześnie przeżywając niesamowite emocje, wewnętrzną walkę, rozdarcie, tęsknotę ale i pogodzenie się z losem i akceptację. Wszystko to z miłością, szacunkiem dla uczuć innego i głębokim zrozumieniem. Dla mnie mistrzostwo świata. Tego filmu nie da się opowiedzieć, trzeba go przeżyć.

Proponuję zapoznać się z definicją stalkingu...

Problem filmu lezy gdzie indziej,tak naprawde prawie nic o nich nie wiemy,jakcy zyli w jakims marazmie.

chyba niewiele przeżyłeś tego realnego życia. Byłem świadkiem prawie dokładnie identycznej sytuacji znajomej dziewczyny. Między dwoma facetami z których jeden nie mówił w danym języku. Sytuacja na pewno strasznie nie komfortowa ale myślę, że zdarza się dużo częściej niż ludzie na filmwebie sobie zdają sprawę najwyraźniej.

Stalking? Ona mówi, że wyjeżdża 'no to bye'. Za 12 lat sobie rozmawiają ona mówi, że teraz jej kariera jest ważniejsza dla niej i żeby ze strachu biedować w Nowym Jorku zamiast wybrać się choćby na kilka dni do Seulu i on mowi 'spoko to narazie'. Faktycznie strasznie ją nękał. Pewnie w nocy spać nie mogła. Chłopie co ty wypisujesz

  A moim zdaniem przekładasz tylko swoje doświadczenia na innych. Wg mnie ta historia jest możliwa, a mąż wykazał się dużą mądrością, szacunkiem uczuć swojej żony i jednak pewnością siebie. Pozwolił jej, żeby przeżyła co miała przeżyć i to tylko mogło pogłębić ich relację. To musiało być dla niego bardzo trudne, ale uważam, że w dojrzałym związku tak to powinno wyglądać.

Też tak właśnie myślę. . Na końcu pozwala jej się wypłakać na swoim ramieniu. Mam wrażenie, że akceptuje jej uczucia, a przy tym pokazuje dojrzałość i zrozumienie, że życie toczyło się przed ich poznaniem.