Wiesz oczywiście, że ci "dobrzy" Niemcy zabijali niewinne kobiety i dzieci?
Wiesz, że ci "dobrzy" Niemcy budowali obozy pracy i obozy koncentracyjne?
Wiesz, że nie tylko SS było złem, duża większość żołnierzy Niemieckich to ochotnicy.
Tak, strasznie mi ich żal, skur... którzy mordowali z zimną krwią, którzy zaatakowali nas znienacka bez wypowiedzenia wojny i strzelali do bezbronnych kobiet i dzieci!

Wiem że Niemcy zabijali kobiety i dzieci i budowali obozy koncentracyjne, ale czy te niemieckie dzieci też zabijały i budowały obozy że trzeba je w ten sposób wykorzystywać. Czym to się różni od bycia nazistą?

Antoni Elsner (w 1944 r. powołany do Wehrmachtu) w swym liście do redakcji ustosunkował się do artykułu zamieszczonego w "Wyborczej", w którym podano informacje o rzekomym ochotniczym wstąpieniu do Waffen-SS młodych Ślązaków. Oto fragment listu Elsnera:

(...) Dwóch moich kolegów ze szkolnej ławki, którzy byli synami powstańców śląskich zostało WCIELONYCH do Waffen-SS. Nazywali się Paweł B. i Tadeusz Sz., obaj z rocznika 1926. Jak doszło do "OCHOTNICZEGO" zaciągu Pawlika B. opowiem, ponieważ byłem świadkiem jego wcielenia do Waffen-SS. Świadomie rezygnuję z analizy problemu na korzyść zwykłej relacji. Oto ona:

W październiku albo w listopadzie 1943 roku w "Ostoberschlesischer-Kurier" ukazało się urzędowe ogłoszenie, dotyczące młodzieży męskiej 1926 rocznika. Mieliśmy się dnia tego a tego o godzinie dziewiątej rano stawić w ogrodzie przy "Hüttenbeamten-kasino" przy Hucie Batory (Bismarckhütte). Stawiło się kilkuset młodzików. Po co? Nikt nic nie wiedział.

Nasza ciekawość została zaspokojona o godzinie dziewiątej trzydzieści: przed kasyno zajechały trzy samochody osobowe i jedna ciężarówka. Pasażerami samochodów osobowych byli oficerowie Waffen-SS, a pasażerami ciężarówki zwyczajni SS-mani z bronią krótką. Czego tutaj szukają "trupie czaszki"? Okazało się, że mieli apetyt na nas...

Najpierw otoczeni w ogrodzie, a potem wtłoczeni do sali teatralnej kasyna, zostaliśmy poddani OCHOTNICZEMU zaciągowi do Waffen-SS. Zaraz na początku nas pomierzono. Uszczęśliwieni kurduple, chłopcy wzrostu poniżej 168 cm, mogli sobie pójść do domu. Następnie z tłumu wyłuskali szkolarzy z Oberschule, którzy potem byli potrzebni jako "pisarze" wypełniający rubryki werbunkowych arkuszy formatu 2 x A4. Ponieważ byłem uczniem inteligenckiego zawodu w hucie, przydzielono mnie do grona pisarczyków.

Wśród nas coraz liczniejsza grupa zaczęła podejrzewać, że oficerowie Waffen-SS działali bez porozumienia z Wehrbezirkskommando [okręgowa komisja wojskowa]. Podczas poboru kilka tygodni wcześniej zostałem zakwalifikowany do lotników (Luftwaffenreserve I). To my, przyszli lotnicy, przez zwolnionych kurdupli daliśmy znać oficerom z Wehrbezirkskommando, co się działo w Hajdukach.

Zjawili się w komplecie z komendantem na czele, gdy werbunek był w pełnym toku: kilku lekarzy w białych kitlach badało zdrowie golasów, a ich pomocnicy, sanitariusze, byli zajęci "szwancparadą" i hemoroidami. Zdrowym byczkom wręczano arkusze z rubrykami do wypełnienia i odsyłano ich do pisarzy za rzędem ustawionymi stołami.

Czym skończyła się oficerska awantura? Wyrwano ze szponów Waffen-SS wszystkich kandydatów do Kriegsmarine i Luftwaffe. Zatrzymali inteligentów, którzy mieli spisywać dane personalne pechowców.

Pamiętam, z jakim uczuciem robiłem to, co mi kazano. Zaręczam, że nie pamiętam ani jednego entuzjazmu w oczach przyszłych SS-manów. Pamiętam i tę scenę, ponieważ dzwoniono na Anioł Pański, że w samo południe stanął przed moim stołem nagi Pawlik B., syn powstańca śląskiego. Nachylił się i szepnął do mnie po polsku: - Tonik, zrób coś!

Z osiemnastu rubryk wypełniałem tylko trzy (czy nie sprytnie to było pomyślane!). Czy kartę Pawlika mogłem zlikwidować? Nie. Dlatego, że nas, pisarzy, nadzorował spacerujący wzdłuż stołów SS-man. Ale w ramach tego, co było możliwe zrobiłem: ojca Pawlika awansowałem na majora wojsk powstańczych, a B. zrobiłem prezeską koła Matek Polek przy parafii św. Józefa. Do rubryki cecha szczególna rodziny wpisałem: dziedziczny alkoholizm. Co na to Pawlik? Nigdy potem w życiu nie spotkało mnie tyle wdzięczności ze strony członka oczernionej rodziny...

Niestety, fatalne pochodzenie musiało przegrać z wybitnie nordycką sylwetką Pawła B. Do Waffen-SS został wcielony trzy tygodnie później. Wojnę szczęśliwie przeżył. Los Tadeusza Sz. różnił się od losu Pawlika B. tylko w drobnych szczegółach. Dla nich SS-mański tatuaż pozostał trwałym śladem nadużycia, ale dla zbyt wielu był śladem prowokującym do interpretacji niekorzystnych dla nich. Wymienione w mojej relacji osoby nie mogą się same bronić, ponieważ odeszły od nas na zawsze. Niniejszym tekstem czynię to za nich! (...)

Mój pradziadek mieszkał w zagłębiu śląskim. Walczył w obronie wybrzeża i został zwerbowany "na ochotnika" do Kriegsmarine. Pływał u-bootem na południu Francji. W trakcie nalotu aliantów uciekł, ale że miał niemieckie papiery znalazł się w obozie jenieckim, gdzie prawie zmarł. Uratował go Polski lekarz, który uwierzył mu, że jest Polakiem i w trakcie transportu uciekł znowu by na piechotę wrócić do rodziny w 1942 roku.

wojnę znam z lektury żółtych tygrysów i powieści mojej Mamy i nie mnie oceniać ludzi z tych strasznych czasów, moim zdaniem dobrze, że powstał ten film...

czytam to i nie wierzę.
przecież ten film kładzie akcent na to czego wy w ogóle nie dostrzegacie, albo nie chcecie dostrzec.
przecież tu nie chodzi o nazistów, tylko tych, którzy z nimi walczyli i nawet nie zauważyli, jak stali się tacy sami jak oni.
ALE WOJNA SIĘ SKOŃCZYŁA, TRZEBA ZACZĄĆ BYĆ CZŁOWIEKIEM i ŻYĆ JAK CZŁOWIEK! i to jest przesłanie tego filmu.
obecna sytuacja polityczna Polski, gdzie jesteśmy ze wszystkim skłóceni, bo rząd PIS-u wszędzie widzi wrogów, pokazuje do czego prowadzi życie nienawistną przeszłością....
ludzie opamiętajcie się, wojna naprawdę się skończyła, trzeba zacząć być człowiekiem i żyć jak człowiek!

Prawda to, co piszesz. Niestety Polacy nie potrafią się odnaleźć w czasach pokoju. Od wieków tak jest. Bronią się do ostatniej kropli krwi, ale budować "mostów" nie umieją. A obecna sytuacja społeczno-polityczna nam w tym nie pomaga...

obecna sytuacja społeczno-polityczna jest po także części naszym dziełem.....