Argumenty? A może poprzestaniemy na tym, że każdy ma inny gust filmowy, a o tym się nie dyskutuje?
Ja osobiście nie uważam tego filmu za arcydzieło, ale wg mojej CAŁKOWICIE SUBIEKTYWNEJ opinii, do najgorszych też nie należał.

Właśnie zależy mi na tym, żeby poznać punkt widzenia innych ludzi, którzy uznali film za dobry. Należy jak najbardziej dyskutować o gustach, opiniach, bo dzięki temu, chociażby na przykładzie tej produkcji, osoba taka jak ja może zmienić zdanie i dostrzec coś, czego wcześniej nie zauważyła. Gdyby miał Pan rację, portale takie jak filmweb nie miałyby racji bytu.

To proszę mi wybaczyć, ale z Pana wypowiedzi wywnioskowałem coś w stylu "podajcie mi argumenty, a z chęcią je obalę". Jeśli jest inaczej, to mój błąd :)

Dwa lata czekam na argumenty.

Juz 3

Zgadzam się, film nie miał żadnej treści, chyba, że mam sobie rekonstruować jakąś historię z tych skrawków informacji. Brak jakiegokolwiek związku przyczynowo skutkowego pomiędzy ostatnią sceną a resztą filmu, dużo wątków pozostawionych samych sobie, na czele z wątkiem Gabrysi, który nie prowadzi do niczego, mimo że początkowo wydaje się w tym filmie kluczowy. Przeciągniete ujęcia, które nie mają celu, a jedynie przedłużają sztucznie ten i tak ubogi w scenariusz obraz. Dodatkowo z filmu przebija się jakiś klasizm. Żałuję, że Netflix dodał te film do biblioteki, bo inaczej na pewno nie znalazłby okazji żeby zmarnować ponad godzinę na oglądanie tego dzieła.

Lubię czasami obejrzeć coś skrajnie nieudanego, żeby w następstwie docenić film przeciętny. Podpisuję się każdą kończyną pod tym co napisałeś, zwłaszcza pod zarzutem dotyczącego wątku Gabrysi. Od razu skojarzyło mi się z chorobą nowotworową matki Lisy w The room. Motyw w filmie, od którego powinno wrzeć nam w sercach i kotłować się w mózgu, a
tu mamy u tylu osób jałowy odbiór i obojętność, a nawet znużenie. Apologeci obrazu piszą, że to wyraz znieczulicy lub rachitycznej odporności widzów. Jest wręcz odwrotnie, ciężko znieść banalizację jaką ten film przeprowadził na kanwie autentycznych tragedii tego typu.

Moim zdaniem chodzi o "kill 4 fun".
O to, że łatwiej jest mordować niż budować relacje. O to, że w każdym z nas siedzi ciemna materia, która może wziąć górę, kiedy brak wzorców do naśladowania. O to, że z pozoru normalny dzieciak może stać się mordercą. Uważam, że relacje głównych bohaterów, pokazane przez reżysera w zupełności wystarczyły, żeby zobrazować "dzieciaków". Wątek Gabrysi służył jedynie pokazaniu, kim są Czarek i Szymek. Dzieciakami, którym słowo "Kocham Cie" jest obce i nic dla nich nie znaczy.