Jeżeli szukać, jeszcze jakiś elementów poza finałową sceną, nad która można rozważać to może problem dysfunkcji w rodzinach:
Bogaci - brak komunikacji o dojrzewaniu o pojawieniu się pierwszych zauroczeń
Biedni cóż to przykre ale ubóstwo, też jest zaliczany do dysfunkcji, wiecie co pomyślałam, może to głupi pomysł nie znam się nie mam dzieci, ale ten mały powinien być w pokoju rodziców a nie brata, który nie czuje macierzyństwa, który nie rozumie stanu stawania w nocy bo dziecko płacze, jasne może pomagać, ale jeżeli ma w sobie jeszcze agresję to dziecko nawet w słabych warunkach powinno być w sypialni rodziców.
Ostatnia zamiana ról : dziecko staje się rodzicem a rodzic staje się dzieckiem, tutaj jest mocno uzasadnione niepełnosprawność ale istnieje także np. nieporadność życiowa jakiegoś członka rodziny.

Cóż tutaj można myśleć nad istnieniem takich rodzin, wiadomo, że dzieci wychodzące z takich rodzin potem sami tworzą podobne warunki czasami nieświadomie ( dziecko alkoholika wiąże się z alkoholikiem i historia się powtarza ) nie znają innego sposobu na życie. I co robić z takimi rodzinami? Kurator? Na pewno poradnie psychologiczne czy może psychiatra i leki.

Oczywiście napisałam tutaj o bardzo delikatnym temacie który może wywołać fale oburzenia.

Ale moim zdaniem ten film poza brutalnością dzieci, poza problem rozwoju technologicznego, poza brakiem wiedzy co się dzieje z dzieckiem, można tutaj czytelnie odnaleźć przykłady dysfunkcji w rodzinach.

Ale się zgadzam, że film jest dobry, lecz jakby nie pełny wydaje się być krótki.