Historia rodziny, w której niczego (na pierwszy rzut oka), nie brakuje. Kochający rodzice,
utalentowany syn, który lada dzień ma przesłuchanie do Konkursu Talentów, pies – uwielbiana
przez wszystkich maskotka rodziny, dom, w którym jest wszystko, czego można zapragnąć. Nagle
jednak muzyka w wesołym miasteczku musi ucichnąć, a karuzela przestać się kręcić, bo pojawia
się Paul – krewny idealnej rodziny, nieco mniej idealny niż ona sama, który sprawia, że
sielankowa atmosfera pryska niczym bańka mydlana. Wydawać by się mogło, że stanowi jedyną
„rzecz”, której w tym domu brakowało – żywą zabawkę. Odbijany jest jak piłeczka do ping ponga:
od kuzyna do ciotki, od ciotki do kuzyna… Po tragedii jaką szesnastolatek przeżył niedawno (...),
ufny wobec krewnych, nie chce sprawiać kłopotu. Oddaje siebie w ofierze. W zamian pragnie
uczucia, które (wydaje mu się) – otrzymuje; w szczególnej mierze od ciotki Anny. Kiedy jednak
sytuacja klaruje się na jego niekorzyść, chłopiec uświadamia sobie, że nie ma dla niego
miejsca na tej fotografii. W rozpaczy dopuszcza się czynu o jaki sam siebie nie podejrzewał
nigdy. To okrutne zadośćuczynienie zamyka w tej rodzinie rozdział o tytule „Paul”.

http://rajlajf.wordpress.com/2014/07/04/z-pieskiem-sobie-zagrajcie/