Niedawno przeżyłam pierwszy poród, było strasznie ciężko, ale też na swój sposób
wspaniale. Już teraz kilka miesięcy po tym, wspominam całe wydarzenie z ogromnym
wzruszeniem..oglądając "Pierwszy krzyk" czułam się tak jakbym na nowo przeżywała
swój poród za każdym razem oglądając każdy z przedstawionych w filmie porodów.
Wzruszał mnie każdy "Pierwszy krzyk", bo przypominał mi ten, który usłyszałam kilka
miesięcy temu na sali porodowej. Płakałam na filmie, podziwiając kobiety, to jakie są
dzielne, jak wiele siły mają w ekstremalnych sytuacjach.
Jeśli ktoś uważa, że film jest tylko dla tych co mają lub będą mieć dzieci- ok, może i tak
jest - to i tak oznacza całkiem sporą publikę. Być może rzeczywiście tylko tacy ludzie
potrafią docenić niezwykłe piękno emanujące z każdej sceny tego filmu. Innym ludziom
przecież nikt nie każe go oglądać. Jeśli nie lubię filmów science fiction to ich nie
oglądam i nie żołądkuję się na forach po ich obejrzeniu.
Ja w każdym razie polecam ten film ludziom, którzy potrafią zachwycić się pięknem i
prostotą, subtelną muzyką, ludziom, którzy potrafią dostrzec bohaterów w niby zwyczajnej
przyziemnej sytuacji, ludziom, którzy chcieliby poczuć choćby namiastkę emocji
towarzyszących chwilom w których na świecie pojawia się nowy Człowiek. Polecam go
tym, którzy dostrzegają w sytuacji porodu coś więcej niż tylko krew, wysiłek i pot. Duża
dawka emocji, piękna i wzruszeń, warto obejrzeć!!