Pierwsza dokonana przez Munka próba "uczłowieczenia" socrealistycznej formuły dokumentalnego kina. Reżyser odnajduje trzech autorów głośnych, publikowanych w 1935 roku "Pamiętników chłopów" i cytując ich wspomnienia konfrontuje dawny los z życiem w socrealistycznej Polsce, która realizuje dawne marzenia – o własnej bądź spółdzielczej ziemi, o szansach godnego życia i możliwościach edukacji dzieci. Elementem wspomnianego "uczłowieczenia" jest dana widzowi szansa bezpośredniego kontaktu z tymi nieanonimowymi bohaterami, a właśnie anonimowa zbiorowość dominowała w ówczesnym polskim filmie dokumentalnym. Reszta jak w kinie tamtych lat – radosne obrazy życia współczesnych chłopów, czasem zakłócone widokiem nędznych chałup, w których nadal żyją, tę radość i optymizm buduje w głównej mierze oczywiście komentarz.

Żniwa 1952 roku stają się okazją do porównania przedwojennej i aktualnej sytuacji polskich rolników, trzech wybranych autorów "Pamiętników chłopów". Andrzej Urban ze wsi Lutcza - Pamiętnik nr 4, Bronisław Majek ze wsi Babice - Pamiętnik nr 26, Antoni Dawin - Pamiętnik nr 50. Przed wojną spisywali swoje zmartwienia związane z utrzymaniem, wychowaniem dzieci, stosunkami z dworem. Po wojnie z dumą przedstawiają wykształcone dzieci, plony z ziemi otrzymaniem w wyniku reformy rolnej, stanowiska w spółdzielni. Dziś chłopskie dzieci wstępują do wojska, idą na studia, wspierają rodziców w gospodarce. Rosnący stóg siana staje się symbolem rosnącego dobrobytu obywateli. Socrealistyczny dokument dowodzący awansu chłopa w Polsce Ludowej. Propagandowy schemat - z entuzjastycznym komentarzem lektora i roześmianymi mieszkańcami wsi - został przełamany cytatami z autentycznych przedwojennych Pamiętników chłopów. Inicjatorem tej publikacji z 1935 roku był socjolog Ludwik Krzywicki, socjalista, a Andrzej Munk, również socjalista z przekonania, sięgnął po materiał źródłowy i w ten sposób oddał głos chłopskiej krzywdzie. Fragmenty pamiętników, w interpretacji Aleksandra Bardiniego, zilustrował subtelnymi portretami prostego człowieka.