Gogliko jest winny gangsterom sporo pieniędzy. Z pomocą przychodzi jego przyjaciel Gio, który razem z głównym bohaterem urządza zasadzkę na wierzycieli. Kończy się ona masakrą z której cało wychodzi jedynie Gogliko. Jako sprawca trafia na 15 lat do więzienia, po czym wychodzi po 16 (sami musicie zobaczyć dlaczego). Gdy już jest na wolności, postanawia zaopiekować synem Gio, komputerowym specem Luką.
Urushadze obecnie jest znany dzięki zgarniającym na świecie laury "Mandarynkom". Jego poprzedni film nie zwiastuje tymczasem żadnego sukcesu. To wbrew pozorom nie dramat, a zwariowana komedia w zachodnim stylu.
Główny bohater swoim wyglądem, a tym bardziej zachowaniem przypomina naszego rodaka: Miśka Koterskiego. Tak samo wiecznie nieogarnięty, dla każdego jest "ziomalem", który spyta "e, siema koleś, co tam, jak się żyje, eee?". Zupełnie nie zna Savoir-vivre'u i robi co mu się podoba. Nawet zatrzymany przez policje, zwyczajnie każe im spieprzać. Jeśli w normalnym życiu taki bohater nie dał by sobie rady po wyjściu z więzienia, to tutaj jego losy stają się pasmem sukcesów. Nikt nie obwinia go za śmierć przyjaciela, kobiety się nim interesują, Luka go uwielbia, dawni znajomi przyjmują z otwartymi rękami, a pieniądze same lecą do portfela. Do tej sielanki dochodzi wątek romantyczny, który czyni ją jeszcze bardziej ciężkostrawną.
"Bolo Gaseirneba" sprawdziłby się jako kiczowaty, amerykański hit lat 80, gdyby oczywiście scenariusz dorwał na przykład Larry Cohen. Współcześnie ta opowieść zdaje się być zwyczajnie głupia i zszyta z niekompatybilnych wątków. Nawet gagi są tu zazwyczaj średnie, bo ich podstawy są zbyt proste, a złego wrażenia dopełnia nadmiar bluzgów.
Słabe 5.