Sama nie wiem, co myśleć... Oceniłam film, ale tu w zasadzie chyba w ogóle nie powinno być mowy o ocenie. Na pewno zapamiętam go na długo, bo to nie film, który zobaczy się i zapomni po miesiącu. Jeżeli reżyser faktycznie chciał zrobić coś nowego, przekroczyć jakieś...hmmm... granice to moim zdaniem mu się powiodło. O wrażeniach estetycznych mowy być tu nie może, bo w zestawieniu z tym obrazem wyszedłby z tego jakiś oksymoron. Przerażająco realistycznie zrobiony, absurdalny momentami, okropny, uderzający w głowę z elegancją maczugi... Ale cieszę się, że widziałam. Jeżeli ktoś patrzy na film, jako na przyjazną przystań, do której można zawinąć po ciężkim dniu albo szuka odczuć czysto estetycznych, to nie polecam. Jeżeli z kolei znajdzie się widz, któremu podobały się choćby Pieśni z drugiego piętra, Nieodwracalne i chciałby zobaczyć coś przerażającego (bo innego) z gruntu Europy, to polecam.