Każdy, kto przymierza się do obejrzenia tego filmu, niech zwróci uwagę, którą wersję posiada - krótszą (ok. 1h 24min) czy dłuższą (1h 44min). Różnica jest dość znaczna - krótsza wersja jest pod patronatem Disneya i była wypuszczona na rynek amerykański z wyznaczonym dość oczywistym, dziecięcym targetem. Narratorem jest Pierce Brosnan, któremu, za przeproszeniem, gęba się nie zamyka. Czasem dopowiada jakieś fakty z życia zwierząt, czasem mówi jakieś truizmy. Ta wersja jest okrojona oczywiście również z niektórych scen, z tego co zauważyłam, np. mniej jest brutalnych scen życia w oceanie. Tę krótszą wersję dokumentu uważam za o wiele słabszą, wyszedł z tego przeciętny dokument, ale oczywiście z imponującymi zdjęciami.
Za to dłuższa wersja, że tak powiem - europejska - to zupełnie inna historia. Narrator (który z tego, co kojarzę, jest również twórcą tego dokumentu) odzywa się bardzo sporadycznie i zostawia nam wolność interpretacyjną spektaklu obrazu i dźwięku, który dzieje się przed naszymi oczami. Jest to dzieło absolutnie hipnotyzujące. Reżyser oddaje głos samej przyrodzie (wtóruje jej tylko muzyka, nota bene fantastyczna, idealnie wpasowująca się w obraz) i moim zdaniem to jest prawdziwa siła tego dokumentu. Gorąco polecam właśnie tę, dłuższą, cichszą wersję "Oceanów"! Sama obejrzałam najpierw tę okrojoną wersję dla dzieci i dokument oceniłam na "może być". Dopiero kiedy odkryłam oryginalną, francuską wersję - mój odbiór tego dokumentu całkowicie się zmienił i w takiej formie mnie po prostu zachwycił.