Myślę, że może chodzić o to, że Kane tylko w dzieciństwie czuł się w pełni szczęsliwy, bo jego późniejsze życie, pomimo bogactwa, splendoru i sukcesów nie było takim, jakie by chciał. Kane oddany do wychowania obcemu człowiekowi, utracił to, czego potrzebował najbardziej - rodzinne ciepło i to rzutowało na całe jego późniejsze życie.

sadze ze gowniarz ma racje

Może mnie poniesie teraz wyobraźnia. Ale zwróćmy uwagę na to kiedy Kane znajduje bańkę. Jest to moment gdy zostawia go jego ukochana i tu nie koniecznie chodzi o miłość ale to jest pierwszy od czasu dzieciństwa moment kiedy ktokolwiek go zostawia. Mamy tu swoistą klamrę: odrzucenie przez rodziców(no bo dla dziecka zdecydowanie było to odrzucenie), następnie całe jego życie kiedy to Kane postępuje tak tylko jak on uważa za stosowne nie licząc się z nikim, często raniąc najbliższych, aż kiedy znowu ktoś zostawia jego. Są to moje spostrzeżenia... Czekam na dalszą dyskusję

w scenie w której Kane poznaje swoją drugą żonę, opowiada o tym że szedł do magazynu po utracone dzieciństwo (meble po matce, w tym sanki "różyczkę"). Wydaje mi się że Susan była dla niego tym utraconym dzieciństwem, emocjami, światem ważniejszym od wszystkiego innego. Pod koniec filmu traci to jednak bezpowrotnie tak jak w dzieciństwie różyczkę i tak jak wcześniej spowodowane jest to pieniędzmi. Dla mnie jednym z przesłań tego filmu jest to że nawet największe pieniądze na świecie nie dadzą nam szczęścia/ poczucia spełnienia, jeśli nie będziemy mieć innych nadrzędnych wartości.

Chyba jesteś blisko prawdy, warto też zwrócić uwagę, że kula która trzyma Kane w dłoniach gdy umiera, jest to ta sama którą widać w scenie gdy Susan zaprasza go do swojego pokoju (przy lustrze stoi ta snieżna kula).

"Różyczka to dzieciństwo, miłość za domem i rodzicami" - takie zwykle spotykam wyjaśnienie, jednak wydaje mi się ono niepełne.
1. Czy zapadłym w pamięci symbolem dzieciństwa może być NAPIS na sankach? Rozumiem - same sanki, czy miejsce, ale nazwa sanek... Chyba nie.
2. Czy rzeczywiście Kane tęsknił za ojcem? Widzieliśmy, że to ojciec był powodem decyzji matki o oddaniu syna. Widzimy Kane jak wraca z magazynu gdzie były "rzeczy po matce" (nie po rodzicach). Jego przyjaciel mówi, że Kane w życiu kochał tylko siebie i matkę! I te słowa uznaję za kluczowe.

Moja teza - Różyczka to matka Kane. Jedyna miłość. I być może miłość destruktywna.
Napis na sankach był jej znakiem, może sanki dostał od niej a sam ją tak nazywał. Tu należy przywołać pojęcie trójkąta edypalnego - kiedy w okresie dzieciństwa ojciec okazuje się wrogiem matki (a tak pewnie było u rodziców Kana) rozwija się bardzo silna więź dziecka z matką. Więź taka, jeśli nie dojdzie do naprawienia, uniemożliwia relacje - z tego co mi wiadomo utrudnia lub uniemożliwia zbudowanie trwałego związku małżeńskiego... a być może (tu moja wiedza się kończy) także relacji z innymi.
Wbrew spotykanym uproszczeniom, Obywatel Kane nie jest filmem o tym, że pieniądze szczęścia nie dają, że deprawują itd... To utarty element prostszego kina i niejako wpojony w nasze umysły. W Obywatelu nie ma żadnego wątku, gdzie Kane porzucałby ideały dla pieniędzy. Pieniądze są jedynie skutkiem jego samodzielności i wiary w siebie - cech, typowych dla kogoś, kto wcześnie może i musi decydować o sobie. Matka jest tego przeciwieństwem - okresem w którym życie układali inni i jedyną życiową miłością. Miłością człowieka, który nie umiał już podobnej miłości wykrzesać w stosunku do innej osoby. "Obywatel Kane" jest filmem o braku miłości http://www.film.org.pl/prace/obywatel_kane.html ale Różyczka to wg mnie nie nazwa sanek zapamiętana ze szczęśliwego dzieciństwa, Różyczka to alias matki.

i jeszcze tu: http://esensja.pl/film/publicystyka/tekst.html?id=10343
"Podana przez autora biografii Williama Randolpha Hearsta (na którym w największej mierze wzorowana była postać Kane’a) teoria mówi, że „Różyczka” miała być pieszczotliwym określeniem dla matki Hearsta, jakie nadał jej Orrin Peck, jeden z bliskich przyjaciół magnata prasowego. Podobno utrzymywał on z nią nieformalne relacje, a już na pewno znacznie bardziej zażyłe niż jej syn. "
Czyli znów matka (Kane to uosobienie życia Hearsta, ale też doznań samego Wellesa). Można się zastanawiać "co autor chciał powiedzieć", ale też, co w nim siedziało, nawet jeśli chciał to ukryć.
Proszę się zastanowić KTO w całym filmie wykazał najbardziej "odczłowieczoną", dziwną emocjonalnie postawę? Czy rywal polityczny, ze swym szantażem? Czy Kane ze swą apodyktycznością względem żony? A może jego emocjonalny ojciec, reagujący na wybryk - "trzeba mu dać lanie"? Dla mnie oczywiście najbardziej psychopatyczną osobą była matka Kana. Zdecydowała się oddać syna, choć nie była do tego zmuszona. Ojciec błagał o zmianę decyzji, ale nie miał on w tym związku nic do powiedzenia - nawet nie był partnerem ustaleń, co wypominał. Chłodna, wyrachowana, posiadająca "monopol na miłość". Jej słowa, że dziecko wyjedzie by nie dostawać lania, to jedynie emocjonalna racjonalizacja - nie pozostawia wątpliwości, że ignorowany i bezwolny ojciec nie był tyranem tej rodziny. Najbardziej znaczący moment - ojciec wiedząc, że syn jednak wyjedzie zawołał go i rozłożył ręce, dzieciak od razu pobiegł w jego stronę, wtedy matka zestrofowała go jednym słowem i kane staną jak wryty, nie uściskawszy ojca - musiał, to matka miała monopol na decyzje i monopol na miłość. Jak się później okazało - niezwykle destruktywną "miłość". Kane, jak i jego matka, chciał dobrze, ale zabrakło mu wzorców. Jego przyjaciel powiedział mu "chcesz dawać ludziom miłość na własnych warunkach". Tylko taką znał, odpowiedział "najlepszych warunkach". Pieniądze w jego życiu nie przeszkodziły, one jedynie nie pomogły. Kane nawet swej żonie nie wyjawił kim była Różyczka, bo miłość a za tym lojalność do matki były wyłączne.

9 letni Wells przeżył śmierć swej matki, w tym wieku mógł traktować to jako opuszczenie i przenieść swe uczucia na ekran, kryjąc je nieco pod historią ówczesnego magnata prasowego.

Koncepcja matki Kane jako Różyczki ma jednak pewną słaba stronę - skoro jest tak oczywista psychologicznie, to czemu nie jest powszechna? W latach 40-tych psychologia i psychoanaliza nie były rozwinięte i Welles mógł zbudować przekaz kierowany czystymi emocjami, bez ich analitycznego ułożenia, jednak lata 60-70 to istny boom psychologii (podkreślam, że sam psychologiem nie jestem, więc moje tezy warto zweryfikować, ale wydają się przynajmniej logiczne). Czyż dobry psycholog nie opublikowałby jasne i profesjonalnej analizy Kana i samego Wellsa? Może opublikował, ale Wells nie chciał mówić więcej niż w latach 40-tych, nie chciał się obnażyć i niczym Kane, zadbał o medialne wersje spójne z jego założeniem. Interpretację wg której Kane, to chło­piec wy­gna­ny z Edenu, który roz­ko­chu­je w sobie wszyst­kich, ale w końcu zmie­nia się w po­two­ra, bo nie po­tra­fi się po­go­dzić z utra­tą matki, sam Wells nazwał "Freudem dla ubogich".
http://facet.onet.pl/znani/orson-welles-skazany-na-kane-a/p4q9z

Różyczka to jest tylko skojarzenie -> różyczka -> sanki -> śnieg -> chwila kiedy przyszedł bankier i zabrał go
Trzymając bańkę przypominał mu się jego dom a na samym początku układanki jest właśnie "różyczka".
Czy różyczka to jest tylko skojarzenie z chwilą która zmieniła jego życie o 180 stopni? Możliwe.. pozbawienie dzieciństwa i szczęścia może wpłynąć na psychikę. Czyli RÓŻYCZKA SYMBOLIZUJE UTRATĘ DZIECIŃSTWA I SZCZĘŚCIA. Wymawiał te słowo kiedy coś tracił, a te słowo powodował że przenosił się w inny świat, raz w głąb siebie w swój świat drugi w zaświaty.

Sprawa wydaje się być prosta. Matka skrzywdziła Kane'a zabierając mu miłość i dając w zamian pieniądze. Później, w życiu Kane'a, te pieniądze były jedyną rzeczą którą posiadał i za te pieniądze chciał kupić sobie to, czego w pełni nie udało mu się doświadczyć w dzieciństwie, czyli: miłość, poczucie bycia potrzebnym i kochanym.

Dostał od mamy przekaz - pieniądze są silniejsze i ważniejsze od miłości. I tym przekazem się potem w życiu kierował. Najpierw chciał kupić sobie miłość obywateli, potem przyjaciół i kobiety. Nic z tego nie wyszło. Powoli docierało do niego że w dzieciństwie bezpowrotnie utracił coś czego nie udało mu się nigdy zrekompensować przy pomocy majątku.

Jakby co to jedno się nie zgadza: sanki nie miały na sobie napisu w scene zimą, a widać to gdy Charles atakuje nimi tego drugiego. Na początku myślałem, że zakrywa napis i obrazek ręką, ale nie, da się zauważyć, że faktycznie sanki nie mają żadnego napisu. Trochę szkoda.

W scenach z dzieciństwa widać sanki tylko z jednej strony, napis jest z drugiej