Dopiero po rezygnacji ówczesnej gwiazdy Anne Baxter z roli Polly Cutler (dostała ją Jean Peters), fabułę filmu przerobiono pod kątem wyeksponowania postaci, którą zagrała Marilyn Monroe (czyli Rose Loomis).
Początkowe ujęcie ukazuje widok z południa na wierzchołek amerykańskiej części wodospadu. Chwilę potem według fabuły filmu jest godzina 5:00 rano, a więc słońce powinno znajdować się nisko na wschodzie. W rzeczywistości widzimy je stojące znacznie wyżej, co wskazuje że scenę tę nakręcono tak naprawdę w późniejszej porze.
Łodź opuszczając przystań ma około 1/2 mili do wodospadu i porusza się na tym odcinku z szybkością około 440 jardów na minutę (jak podawał policjant w filmie). Kiedy bohaterowie próbują zatopić łódź, ukazani są w odległości około 300 jardów od spadku, jednak mają jeszcze czas żeby wybić dziury w dnie. W rzeczywistości dotarcie do wodospadu z tego miejsca zabrałoby im już tylko niecałe 30 sekund.
Martwe ciało Rose zmienia pozycję w poszczególnych ujęciach.
Kiedy helikopter ratuje Polly, opuszczane z niego krzesełko pojawia się i znika w kolejnych ujęciach.
W kolejnych ujęciach po początkowym, kamera ukazując tęczę w przełomie rzeki, umieszcza Słońce wysoko na północnym wschodzie. Jest to całkowicie niemożliwe na północnej półkuli, co oznacza, że zdjęcia kręcono tak naprawdę w innym miejscu, inaczej zorientowanym wobec stron świata.
Polly została zabrana ze skał przez helikopter Sikorsky H-19. Jednak zaraz potem przed schroniskiem, gdzie będą z jej udziałem następne sceny, widać inny helikopter - Bell H13.
Pan Kettering opisując Polly i Rayowi lokalne atrakcje, podaje że pod Chippawa miała miejsce obrona Amerykanów w czasie Wojny o Niepodległość. Jednak w rzeczywistości wojska amerykańskie nigdy nie podeszły bliżej niż na 75 mil do tego miejsca, a bitwa pod Chippawa miała miejsce, lecz w czasie wojny 1812 roku.
Film kręcono nad wodospadem Niagara (Kanada) oraz w Los Angeles (Kalifornia, USA).
Okres zdjęciowy trwał od czerwca do lipca 1952 roku.