Zdaję sobie sprawę, że jestem w przytłaczającej mniejszości, ale... ten film jest przeraźliwie słaby. Obejrzałem go 2 dni po Bohemian Rhapsody, będąc nastawionym na kino znacznie bardziej ambitne, opus magnum Coopera, solidny występ Gagi i naprawdę dobrą muzykę, a nie otrzymałem żadnej z tych rzeczy. Ba, na BR bawiłem się znacznie lepiej.

Moim zdaniem najbardziej zawiódł brak wiarygodności ukazanej historii. Kompletnie nie dostrzegłem tej wychwalanej pod niebiosa chemii między głównymi bohaterami. Przez cały czas oczywistym było, że w prawdziwym życiu tych dwoje nigdy by się nie zeszło. Rozwijająca się w błyskawicznym tempie kariera Gagi ukazana została zbyt szczątkowo i również bardzo mało przekonująco. Jej "hity" brzmiały w najlepszym przypadku jak radiowe przeboje jakiejś duńskiej "gwiazdy jednej płyty". Zupełnie jakby Gaga co lepsze piosenki zostawiła na swoją płytę, a średniaki włączyła do ścieżki dźwiękowej. Przykro było patrzeć, jak ktoś tak piekielnie utalentowany odstawia na potrzeby filmu Mandarynę, a potem dostaje za to Grammy. Są jednak jakieś granice umowności, które zostały tu brutalnie przekroczone.

Postaci Jacksona też brakuje jakichkolwiek znamion autentyzmu. Ot gwiazda wypełniająca całe stadiony porusza się po mieście, a nawet podróżuje bez obstawy, czasem też zdarzy jej się zasnąć w krzakach po pijaku, a dookoła ani jednego paparazzo. Zmagania piosenkarza z nałogiem wywołują raczej zażenowanie niż współczucie czy choćby politowanie.

Wątek miłosny został poprowadzony w pokrętny sposób, z nierównym tempem, podobnie jak cały film. Jakby nakręcili z 7 godzin materiału i źle wyselekcjonowali segmenty, które mają trafić do ostatecznej wersji. Niektóre dialogi pomiędzy bohaterami są wręcz zabawnie absurdalne, jakieś nastoletnie rozterki (rozmowa podczas kąpieli Gagi). Z jednej strony film miał korespondować ze światem rzeczywistym (wiele osób z branży grających samych siebie), a z drugiej tak przytłaczająca ilość uproszczeń, pomijania i wyolbrzymiania.

Zawiodłem się strasznie, Gagę lubię, Coopera lubię, zwiastun nadmuchał balonik całkiem mocno, a tu taki potworek. Nie wspominając o Shallow, które jest przyjemną nutką, ale wydanie go jako singiel sprawiło, że wielu osobom zdąży zbrzydnąć, zanim obejrzą film. No szkoda, no...