najwiekszym minusem filmu jest jego rozlazlosc, ledwie co zdaze sie skupic na fabule, a juz przerwa na piosenke (zwykle dobre kilka minut). i tak w kolko. co przy 3 godzinnym filmie zaczelo mnie troche draznic. oczywiscie swietnie sie slucha judy, ale w tym przypadku rezyser troche zle rozlozyl akcenty.
wybaczylem mu jednak po obejrzeniu finalu , ktory byl doskonale rozwiazany. mam na mysli samobojstwo maina i wydarzenia, ktore je poprzedzily. zwlaszcza moment, gdy maine mowi do ester ''zaczekaj. chcialbym ci sie jeszcze raz przyjzec''. bardzo subtelnie to zostalo pomyslane.
nie mam pojecia, czym rozni sie wersja cukora od rownie glosnej poprzedniczki, ale chyba nabralem ochoty by to sprawdzic.
ogromne brawa dla judy zwlaszcza z scene, w ktorej rozmawia ze swoim producentem o problemach alkoholowych meza. ma to miejsce w garderobie aktorki podczas przerwy w kreceniu nowego filmu. judy wybucha placzem, lamentuje nad losem meza. nagle garderobiana informuje ja o koncu przerwy. judy slyszac to stara sie pozbierac, osusza oczy, poprawia make up i zaraz po pierwszych dzwiekach muzyki widzimy ja usmiechnieta gotowa do grania. cala judy! mysle, ze ta scena obrazuje poniekad nia sama i to co zrobilo z nia hoolywood. tak wlasnie ja zapamietam. ten film to zdecydowanie judy garland show, ktora o ironio, gra wschodzaca gwiazde ''fabryki snow''.