Harriet Frankovitz (Evan Rachel Wood) jest małą dziewczynką lubiącą przygody oraz dziwne aktywności jak chociażby próba dokopania się do Chin. Zawsze marzyła by przydarzyło się jej coś magicznego oraz by jej matka (Cathy Moriarty) wyzdrowiała. Główna bohaterka usłyszała, że meteorolog powiedział, iż jest dobra pogoda na podróżowanie, więc do szkolnego autobusu wzięła ze sobą dużą walizkę. Zamiast do szkoły wybrała się na poszukiwanie UFO przed budynkiem. Jej rodzicielka uważa, że jest w czepku urodzona, a więc ma szczęście. Odebrała ją ze szkoły dementując przy okazji wątpliwości, że jej dziecko zostało zamienione w szpitalu. Gwen (Mary Stuart Masterson) siostra Harriet często gości u siebie mężczyzn i nie ma czasu dla niej.

Kiedy Leah Schroth (Marian Seldes) matce Ricky'ego (Kevin Bacon) ​zepsuł się samochód ta prosi dziewczynkę o wskazanie miejsca z telefonem oraz łazienką. Mężczyzna szczególnie przykuł uwagę dziesięciolatki, gdyż jest z lekka niepełnosprawny, ale przy tym bardzo sympatyczny. Wieczorem pyta swojej rodzicielki czy może zarazić się niemówieniem oraz chorobą od nowego sąsiada. Następnego dnia chłopak przychodzi do Harriet pokazać pocztówkę z Disneylandu na którego temat zaczynają rozmawiać. Z początku est dość zasadniczy i bez wiedzy pani Schroth nie chce nigdzie iść. Dziecko zabiera nowego znajomego do swojego domu, gdzie bawią się razem skacząc na łóżku.

Śmiało mogę uznać ten film za jeden z najlepszych jakie widziałam szczególnie w tematyce przyjaźni dziecka z osoba dorosłą. Jednak nie jest to zwykła przyjaźń, bo tutaj mamy osobę opóźnioną umysłowo. Tutaj na myśl przychodzą mi produkcje takie jak ''Cud w celi nr 7'' (2019), ''Sam'' (2001) oraz ''Blizny przeszłości'' (1996). Najbliżej podobieństwem jest przykład numer 3, gdyż dwa przedstawiają relację ojca z dzieckiem, a tu mamy dwie obce sobie osoby. Wracając do tematu, dwójka głównych bohaterów jest na swój sposób inna i idealnie odnajdują się w swoim towarzystwie. Są raczej wyrzutkami w swoim otoczeniu i cechuje ich skłonność do marzycielstwa oraz rzeczy szalonych.

Niestety jaki świat jest wiemy wszyscy, a taka relacja 10 letniej dziewczynki i dorosłego mężczyzny może wzbudzać różne skojarzenia niekoniecznie pozytywne. Tak właśnie myśli rodzina głównej bohaterki, która często zabrania jej się spotykać z Richardem. Kevin Bacon popisał się moim zdaniem aktorstwem najwyższych lotów. Jakbym go nie znała z innych produkcji uwierzyłabym, że naprawdę jest chory. Bardzo skojarzyło mi się to z polskim dramatem ''Aż chce się żyć'' (2013), gdzie również mamy w roli głównej osobę niepełnosprawną. Z postaci Ricky'ego bije taka dobroć i sceny w których okazuje uczucia są po prostu magiczne oraz urocze np, kiedy przytula smutna Harriet. Muzyka oraz scenografia również są bezbłędne. Moja ocena to 9/10.