Charriere i Dreyfuss to najbardziej znani, niewinni ludzie zesłani na gułag Diabelskiej Wyspy. Charriere, zwany Motylkiem, już po samej xywie wydaje się być człowiekiem, który pragnie wolności. Do czego zresztą cały czas dąży.
Prawdziwie mocny film, który przypieprzy pięścią widzowi. Obserwujemy ludzi (winnych lub nie winnych) transportowanych niczym bydło do Gujany Francuskiej, a potem nieludzką pracę i warunki kojarzące się z niemieckimi obozami śmierci.
Film, trochę już wiekowy, jest tak realistyczny, że wszelkie emocje, niedostatki i ból odczuwamy razem z Papillonem. To wszystko za sprawą Steve'a Mcqueen'a, który nie bez powodu jest uważany za jednego z najlepszych aktorów.
Równie dobrze zagrał Dustin Hoffman, w roli sympatycznego oszusta. Przyjaźń i wzajemna symbioza między dwoma bohaterami wyciśnie niejedną łzę z widza.
Doskonałe dzieło, nakręcone z ogromnym rozmachem i budżetem, film ukazujący okrucieństwo, utratę marzeń, zmysłów, ale także iskierkę nadziei oraz ludzkie odruchy w nieludzkim środowisku - przyjaźń i pomoc.
Po prostu RE-WE-LA-CJA i jeden z najokrutniejszych i przejmujących filmów jakie ostatnio widziałem.
Zasłużone 10.