Ale się uśmiałem z Twojego wpisu :) "kręciła piruety" haha. Wiesz, ja Matkę Joannę oglądałem kilka razy, ale 3 pktu nie zauważyłem :)

Bieganie za wilkami to taka zabawa była. Biegały dzieciaki ze sobą, goniły jedno za drugim...

Tak, wiem, ale nie zauważyłem, żeby w tej scenie się sikała :)

Było pytanie księdza-opiekuna dzieciaków po tym jak dziewczynka przybiegła z płaczem 'A dlaczego to dziewczę(? nie pamiętam już dokładnie jaka kwestia padła) płacze?' i chłopiec odpowiada 'Zeszczała się proszę księdza!'

Tak, już kojarzę, dzięki :).

Dziwnie. Ze wszystkiego co wymieniłeś, tylko jedno mógłbym podczepić pod komiczność. Mianowicie " a za wilkami biega" Pozostałe to sceny bardziej wyglądające mi na symbol, lecz nie za bardzo na brak wyczucia przez twórców.

dla mnie najbardziej kuriozalną była scena, w której do oszołomionego Suryna, świeżo po dokonaniu mordu, jeszcze z siekierą w dłoni, podbiega siostra Małgorzata krzycząc CHRZĄSZCZEWSKI MNIE RZUCIŁ

Zapomniałeś jeszcze o wesołej przyśpiewce o mniszkach którą śpiewała wesoła siostra Małgorzata. Zarówno sama sytuacja jak i treść dość komiczne. :D

A co z momentem kiedy siostra Joanna wymienia swoje części ciała, w których schowały się demony? :)