ciężki i posępny, tak jak Chiny, które pokazuje. Starożytne państwo przegrywa ze zrywem cywilizacyjnym, który depcze wszystko, co minone. Ważniejsze są zatoki, kanały, mosty niż ludzie, historia czy wieki tradycji. Martwa natura, to przestrzeń, która zostaje przeznaczona pod zalanie wodą, żeby zrealizować stary partyjny mit o Tamie Trzech Przełomów na rzece Jangcy. Powstanie tej tamy pochłania wiele ludzkich istnień, wiele małżeństw, rodzin, a także historii samych Chin. Rozwój domaga się ofiar. To straszne, co pofrafimy zrobić dla urzeczywistnienia mrzonek i stworzenia czegoś wyjątkowego. Nie zauważając, że najbardziej wyjątkowa jest sama natura i wieki tradycji odkładajace się niczym słoje w drzewie.
Jeśli ktoś szuka akcji, będzie zawiedziony, bo "Martwa natura", to studium cywilizacyjnego chaosu. Obserwujemy jak sypie się miasto... obserwujemy jak sypią się ludzie... Film, to wołanie o normalność. Choć na wszelkie wołania już trochę za późno.