Myślę, że nawet człowiek z fantazją i odrobiną kamery nakręciłby lepszy film. Faktem jest również, że przez swą stuprocentowo naturalną nieudolność jest bardzo śmieszny, można "boki zrywać" vel "uśmiać się jak norka". Jednak kryterium mojej oceny pozostaje jakość filmu, a o niej dyskutować raczej się nie da. Trzykropek.

Weź spier**laj, długo cie znajde po ip? Jak nie zmienisz oceny na co najmniej 7 to cie dojade!

:) Spakojna, eta nie wojna. Ocena filmu - 100% zgody. Jedynie kryterium oceniania nas dzieli, niczym pustynia Tygrys i Eufrat.

Chyba nie do końca rozumiem... Może mi to wyjaśnisz dokładniej? Może na randce? :) Środa wieczór będzie ok? Podoba mi się ten boberek na Twoim awatarze :)

Boberek jest ogolony, dlatego na awatarze jest szop. Jeśli chodzi o propozycję, to niestety trwa Siwan a w środę wypada pierwszy dzień Szawuot więc z bólem serca jestem zmuszony odmówić.

Rzeczywiście, jak mi mogło wypaść z głowy, że to już Szawuot! Najgoręcej przepraszam! Rozumiem, że niedziela też odpada? Zaczynają się Szaronady... :(

Czy ja na serio muszę odpowiadać? Przecież wszystkim wiadomo, że w Szaronady nie wolno m.in. (wybierając co ważniejsze): jeść ćwikły (pkt.8), ucierać maku w makutrze (pkt.13), cynkować rur bezszwowych (pkt.22), uderzać w grzejniki osinowymi patykami (pkt.41), SPOTYKAĆ SIĘ Z LUDŹMI (pkt.47) i porywać z motyką na słońce (pkt. 56).

No dobrze, ale po Szaronadach jest jeszcze tylko rocznica Jom Kippur, a później Sabra-Szatila, potem o ile mi wiadomo mamy cały tydzień bez Dni Świętych, więc może wtedy? !אֲרִיאֵל שָׁר‏וֹן

אין לי תירוצים , הנסיך הקטן

Ok.

Skąd te punkty?
Proszę o dokładne źródło.
Zachwyciła mnie dyskusja.

W Torze, Kabale (קבלה) wszystko jest dokładnie opisane. Natomiast w Talmudzie Dziesięciu Sefirot przy opisie szóstej sefiry w drzewie życia 'Tiferet' (piękno) i prawej kolumny życia 'Rahamim' znajduje się tzw. spis istoty (lub istota powagi, jak kto woli), w którym oznaczone jest 111 punktów zasad, które trzeba zachować podczas drogi Wyższego Światła od Keter do Malchut.

Najpiękniejszy Twój wątek pvl i jedno z najlepszych zgadań się, co do poczucia humoru na fw.

Przekonał mnie Pan. Mimo oczywistej wartości rozrywkowej, tak zły pod każdym względem film powinno się ocenić obiektywnie. Zmieniam moją ocenę z 8 na 1, przyznaję Panu rację. Wiem, że minęło siedem lat od naszej rozmowy ale tyle czasu zajęło mi przemyślenie tej sprawy. Pozdrawiam!

Nosz fak.
Lata medytacji w tybetańskim klasztorze. Kilkadziesiąt kilometrów osłem na oklep do lotniska. Bilet lotniczy z Lhassa-Gonggar do Shenzen Bao,an. Tam 36 godzin leżakowania i wylot do Limy. Bilety w jedną stronę (tak, "bilety", forma mnoga, nie drążmy, ważne że udało się załadować osiem osób na dwóch biletach, w tym jednym ulgowym). A propos, jet-lag trwał mniej więcej tydzień, a dokładniej mniej więcej 7 dni (kolejny nawias: przepraszam za amerykanizm, ale polski ZNZSC jeszcze się nie przyjął).
Dwudziestodwugodzinny transport niby-tarpanem do Muñani (wskakujesz na 1S, skręcasz na
34A w lewo jakieś 6 km za La Joya, w Juliaca zmieniasz na 3S i zaraz w Calapija na 34B,
a później to już z górki bo w Azángaro wbijasz na 111 i po godzinie jesteś na miejscu, bajo.)
Hint: polecam zakupić coś mocniejszego już w Pisco, np. w Don Lalito Bohorquez, bo później w trasie
ciężko coś z wyborem znaleźć a w okolicach Pueblo Nuevo a Puerto de Lomas zaczyna suszyć.
I tam alpakoterapia trwająca 17 miesięcy. Powrót do Polski tą samą trasą, tylko suszyć zaczyna już w Azángaro, a następnie samolot Lima-Warszawa. Odbierasz e-maile po 7 latach, jest ich dużo - to mało powiedziane, ale jeden wręcz (lub wnóż( kipi i pulsuje. Otwierasz go i czytasz że jednak miałeś rację. I nie wiesz czy jechać do domu czy tym razem płakać publicznie.
Brak mi sów.

Całkowicie przypadkowo częściowo zrobiłem część Pańskiej trasy w drodze z Guayaquil do Iquique i potwierdzam potrzebę zakupów w okolicach Pisco. Z tym, że ewentualnym podróznikom polecam raczej zaopatrzyć się odrobinę wcześniej - w bardzo przyjemnym sklepiku El Garrafon. Po pierwsze - czynny całą dobę, po drugie - nie trzeba zjeżdżać z piętnastki i wbijać się do miasta, a wiadomo jak to jest z jeżdżeniem po peruwiańskich miejscowościach. Wierzę, że dwa lata temu Don Lalito Bohorquez było słusznym wyborem ale dziś, w połowie 2022 moim zdaniem El Garaffon wygrywa. Może ktoś też był i potwierdzi, że warto. Pozdrawiam serdecznie. P.S. Nakręcono drugą część 'Ręców Przeznaczenia'. Nie warto.