Nie ma co się rozpisywać, gdyby nie Pacino to nie było by czego oglądać. Film średni.

Al Pacino nie potrafi się zestarzeć, podobnie jak Clint Eastwood. Ciągle grają tych samych groteskowych ważniaków, nieustannie afiszują się swoim doświadczeniem, starają się pokazać, że "ciągle mogą", że nie są na odstawce. W przypadku Ala, wysiłki te widać zwłaszcza w Bezsenności (Insomia), a ten film, choć powstał 13 lat później, tylko je podkreśla.
Widziałem już wiele pięknych filmów o ludziach starych i granych przez starych aktorów, ale nigdy wówczas nie czułem takiego zażenowania jak podczas tego filmu.