Co do tytułu to ja już nawet nie zwracam uwagi na polskie "tłumaczenia" tytułów zagranicznych filmów bo szkoda czasu się tym przejmować. No komedia to zdecydowanie nie była, portal powinien zmienić gatunek na film obyczajowy. Troszkę przypomniał mi inne świetne francuskie filmy "Nietykalnych" i "Ze wszystkich sił" ze względu na wątek niepełnosprawności głównych bohaterów, aczkolwiek tamte 2 filmy są oparte na prawdziwych historiach, więc porównując "Mojego brata, Gapcia" do nich to faktycznie mogę przyznać rację do lekkiego polukrowania mimo to, że dobrze pokazano historię życia nie zawsze usłanego różami. Film oglądałam z wielkim zainteresowaniem, jest poruszający - siła miłości tych dwóch braci pomimo wielu prób i błędów w codziennym życiu jest po prostu piękna! Kleber - fajny, wrażliwy chłopak o wielkim sercu, który próbuje pogodzić opiekę nad starszym, niepełnosprawnym umysłowo bratem z studiami. Byłam pełna podziwu dla tego chłopaka - jasne, że czasami miał dość Gapcia, oddał go w pewnym momencie do placówki opiekuńczej no ale ostatecznie tęsknota jednego za drugim była silniejsza od wszelkich przeciwności. Gapcio - on był naprawdę uroczy i zabawny pomimo swojej niepełnosprawności. Ten film uczy pokory i tolerancji wobec takich osób jak Gapcio - są inni niż my ale to przecież też są ludzie i nie należy ich dyskryminować. Ci studenci u których mieszkali Kleber i Gapcio też byli sympatyczni, jasne mieli obiekcje co do Gapcia ale dzięki niemu zyskali cenne doświadczenie życiowe.

Jesteś - zapewne - bardzo miła dziewczyną, ale sądzę, że filmu nie zrozumiałeś. Przepraszam.

Zrozumiała film znakomicie, czego nie można powiedzieć o Tobie. Obejrzyj go jeszcze raz.

Adwokat czy adwokatka?

Doskonale zrozumiała w przeciwieństwie do ciebie.