film dla mnie zbyt patetyczny i teatralny, wystudiowane pozy, niektore sceny śmieszne - np. kiedy brat Borysa (z oczami jak wilk po zadławienoiu się babcią Czerwonego Kapturka) wyznaje przy akompaniamencie świstu bomb miłość Weronice a ta wali go teatralnie, rytmicznie i w nieskończonośc po pysku krzycząc niet! niet! niet! niet!...jakby się zacięła. To było tak głupie, że az śmieszne.
Ale najbardziej irytująca w tym flmie była natrętna muzyka. W dramatycznych scenach to był czasem jazgot nie do wytrzymania dla wrażliwych uszu. Ja rozumiem, że muzyka ma poglębiać, podkreślać daną scenę, ale nie można z tego robić kakofonii. Muzyka powinna współgrać z obrazem, być tłem dla niego a nie zagłuszyć, zdominować go do tego stopnia, że czlowiek ma ochotę zatkać uszy.
Jestem rozczarowana, bo oczekiwałam dużo więcej po tym filmie.