Nie mam pojęcia czy jest to jakieś zamierzone nawiązanie ze strony twórców, ale mi przynajmniej tytuł filmu i jego symbolika kojarzą się z pewnym fragmentem "Trzech sióstr" Czechowa, a konkretnie kwestią, którą wygłasza Tuzenbach w rozmowie z Wierszyninem i Maszą: "Nie tylko za dwieście czy trzysta, ale nawet za milion lat życie będzie takie jak było. Życie jest wciąż takie samo, pozostaje niezmienne, a rządzi się własnymi prawami, które nas niewiele obchodzą, bo chyba nigdy nie poznamy ich do głębi. Wędrowne ptaki, na przykład żurawie, lecą sobie i lecą i gdyby nawet były zdolne do jakichkolwiek myśli, obojętnie, wielkich czy małych, to i tak muszą lecieć, nie wiedząc, dokąd i po co. Ptaki lecą i będą lecieć, choćby nawet wśród nich roiło się od Bóg wie jakich filozofów. Niech filozofują, ile chcą, byle tylko leciały..."