Film w swojej wolno rozwijającej się, pełnej baśniowej symboliki akcji więcej ukrywa niż odsłania. Fabuła tylko na pozór jest prostą opowieścią o pojawieniu się owcy-dziewczynki - istoty z pogranicza dwóch światów. Jednym z elementów napędzających akcję jest niespełnione pragnienie Marii i Ingvara o posiadaniu dziecka (wynikające też ze wcześniejszej starty dziewczynki o tym samym imieniu). Kiedy na świat przychodzi zwierzęca Ada, owa luka zostaje pozornie wypełniona. Para akceptuje/wypiera jej zwierzęcość i to, że nie pasuje do ludzkiego świata, co będzie miało daleko idące konsekwencje. Szczęście – jak określa to Ingvar – jest byciem w izolacji od świata, życiem w bańce bez kontaktu z innymi osobami.

Dlatego też czynnikiem burzącym spokój jest przybycie Petra - brata Ingvara. Ten na samym początku kwestionuje obecność Ady – mówiąc przecież to jest zwierzę! I – co ważne podejmuje rozmaite działania mające poważne konsekwencje dla całej rodziny. Któregoś ranka zabiera Adę na pustkowie, by ją zastrzelić. I mimo że się z tego wycofuje i finalnie Adę akceptuje, sam zamiar staje się brzemienny w skutki. Otóż – co się dzieje ze strzelbą? Peter porzuca ją w miejscu niedoszłej zbrodni (zwróćcie uwagę na to, że później nie ma jej w domu w miejscu, gdzie wisiała). Kto ją znajduje, a potem przejmuje? Mężczyzna-baran z ostatniej sceny. Strzelba ta posłuży mu do zabicia Ingvara.
Brat Peter jest bardzo interesującą postacią, noszącą w sobie różne dzikie pragnienia, których nie realizuje, ale już samo ich inicjowanie powoduje tragiczne skutki. Pierwszym z nich jest porzucenie strzelby, drugim próba dobierania się do Marii. Mimo że ostatecznie do seksu z Marią nie dochodzi, kobieta ma dosyć gościa - nakłania do opuszczenia przez niego domu, zawozi go na autobus. W tym czasie, kiedy jej nie ma, dochodzi do tragedii – i Ingvar zostaje zabity, a Ada zabrana.

Kolejna tajemnicza postać to Człowiek-baran z gór, nazwijmy go, powiedzmy, Faunem. Najprawdopodobniej ojciec Ady, mieszkający w górach, zapładniający owce z gospodarstwa Marii i Ingvara. Tutaj mam więcej pytań niż odpowiedzi – dlaczego pojawia się tak późno, kiedy Ada jest kilkulatką? Czy Faun miał więcej dzieci? Czy wydarzyło się to tylko raz – i było wyjątkowym darem – jak określiła to sama Maria? W ogóle historię przyjścia na świat dziwnego półdziecka – półzwierzęcia można też potraktować jako odwrócenie historii Jezusa. (Zresztą narodziny Ady mają miejsce w okolicy świąt – o czym świadczy audycja radiowa, którą słychać na samym początku). To dziecko jest również darem, kimś, kto nie należy w pełni do żadnego ze światów. Kimś, kto również staje się finalnie ofiarą.

The Lamb to dla mnie także historia o próbie uładzenia dzikiej natury (w tym też może zawierać się niezgoda na śmierć). Opowieść o tym, że jeżeli spróbujemy coś tej naturze wydrzeć, ona zabierze nam jeszcze więcej.