Pozostałe trzy części to był majstersztyk. Jedyna bajka, która trzymała poziom i z każdym filmem okazywała coś nowego, jednak pozostając w tym samym tylu. Genialne wprowadzenie z Tai Lungiem, ukazanie rozwoju Po.
W drugiej nękające demony przeszłości, słabość, błędy na każdym kroku, by ostatecznie, gdy wszystko inne się wali odnaleźć równowagę i ocalić Kung Fu.
Trzecia część, najbardziej krytykowana, moim zdaniem była najlepsza. Idealnie łączyła przeszłość Po z przyszłością. Kai to najlepszy złoczyńca z tej trójki. Gdy pozostali to takie 9.5 to Kai dla mnie 10/10. Ale to zostawiam już przeszłość.

Skupiając się na czwartej części pozwolę wypunktować sobie rzeczy, które mi się nie podobały:

1. Antagonista byle jaki, który ma chyba najgłupsze backstory (twórcy chyba zapomnieli o istnieniu modliszki. Nic dziwnego skoro wyrzucili z tej części najfajniejszych bohaterów, którzy fajnie mogli się do tej historii dołączyć)

2. Drobnostka, ale boli. Ściągnęła każdego, ale Oogwaya nie?

3. Antagoniści z poprzednich części jakby stali się nagle co? Cała ich zażyłość wyparowała? Jakoś nie przekonuje mnie ten język, który każdego pokonuje, ale nawet to pomijając i przyjmując, że nie mieli czasu na reakcję to ostatni moment, gdzie wszyscy stoją wokół Po i składają mu hołd. Scena tania, bez sensu i nie pasująca w ogóle do charakteru serii.

4. Kameleona zmienia się w Po w jednej walce i nagle ma jego moce kung fu? A od kiedy przepraszam? Też naciągane.

5. Akcja dzieje się strasznie szybko. Brak takiego momentu nauki, który miała postać przeżyć, ta porażka Po była taka nijaka. Twórcy próbowali w jednym 1/5 h filmie pokazać przemianę dwóch bohaterów. Niestety wyszło to tanio i nieprzekonywująco.

6. Już nie wspomnę o co chwilę wrzucanych żartach na siłę.

7. Nieironicznie, ale bardziej podobała mi się historia Gąsiora i Pandy, ojców Po. A i ona była tania i spełniała funkcję comedic relief w tym filmie.

8. Czy mówiłem już, że zakończenie całkowicie odklejone i niesatysfakcjonujące?