Na film przyszło kilka rodzin z małymi dziećmi, których śmiech przyprawiał mnie o łezkę w oku ze względu na świadomość tego, że dzieci jeszcze nie rozumieją o czym tak naprawdę jest ten film, a i sam fakt tego, że sam kiedyś byłem dzieckiem.
Mam 20 lat na karku i szczerze powiem, że wielokrotnie wzruszyłem się oglądając ten film. Wróciły do mnie wspomnienia z dzieciństwa i związane z nim bajki o Kubusiu Puchatku, ciężko uwierzyć, że minęło już tyle lat, a całe lata bycia dzieckiem są już za mną. Postać w jaką wcielił się Ewan McGregor - postać ojca, bardzo przypomniała mi wizerunek mojego taty, który tak jak główny bohater filmu, ze względu na pracę nie miał czasu skupić się na tym co najważniejsze - na rodzinie, a swoje codzienne życie poświęcał pracy nie mając nawet czasu bawić się z dziećmi (a nasze lata dzieciństwa minęły bezpowrotnie). Mam nadzieję, że tak jak dorosły już Krzysztof, zrozumie z czasem , że nie samą pracą żyje człowiek.
Genialny film, zarówno dla tych małych jak i dużych dzieci. ;)