Dobrze ujęte w jednym zdaniu. Do tego +1 za odwagę, że jeszcze komuś "chce się" kręcić takie filmy , na dodatek zawiera sporo autoironii w temacie kinematografii.
Nie lubię dramatów, obyczajów, psychologicznych, bo na co dzień życie daje mi w kość i nie chcę jeszcze tracić czasu na wczuwanie się w problemy postaci na ekranie, ale ten film mnie zachwycił. To o czymś świadczy.