Po zwiastunie spodziewałem się taniego, przekoloryzowanego i antyklerykalnego filmu, z wulgarnym humorem rodem z 'pitbulla' Vegi.

Po wczorajszej wizycie w kinie okazało się, że dostaliśmy mocny, trudny dramat, ukazujący ciemne strony bycia kapłanem w kościele rzymskim, gdzie bohaterom im dalej rozwija się akcja, tym bardziej zaczynamy współczuć.

Moim zdaniem, momentami troszkę przesadzone ukazywanie alkoholizmu wśród księży (choć nie wiem jak jest naprawdę), ale całokształt filmu jak najbardziej na plus.

Polecam nie tyle wrogom kościoła (bo pierwotnie sądziłem, że do nich ma trafić ten film), co jego oddanym wiernym.
Film naprawdę otwiera oczy na kilka kwestii, których przeciętny, niedzielny katolik mógł wcześniej nie dostrzegać.

Pozytywne zaskoczenie: reżyser bazuje na biblii i umiejętnie osadza Słowo Boże w filmie, wybierając takie cytaty, których katolik na kazaniu nie usłyszy.

Jednocześnie pokazuje on cielesne podejście kapłanów do rozumienia Słowa, które często istnieje w ich życiu tylko na papierze, nie w sercach...

Uważam, że Smarzowski wcale nie zaatakował tym filmem kościoła, a raczej stworzył dzieło, które otworzy wiele oczu na hipokryzję tej instytucji - oby te oczy zostały otwarte w stronę biblii, a nie ateizmu.

Mocne 8/10 i jeden z lepszych filmów jakie ostatnio widziałem.