Dokładnie. Dla mnie to chyba najbardziej refleksyjna komedia z Louisem

Zgadzam się, wzruszająca scena. Ale będę bronić żony bohatera. Owszem, jej pojawienie przynosi ból, ale nie tylko jemu, ale także jej. Tragizm sytuacji polega na tym, że ona pojawia się jako młodziutka dziewczyna i to nie ma prawa się udać. Bo niby jak mieli razem żyć? Jako małżeństwo? Jej sytuacja też jest tragiczna - niby dostaje nowe życie, ale w pakiecie z samotnością i rozczarowaniem. Dlatego trochę mnie razi sformułowanie że "dostała nauczkę". Jej mąż to rozumie, kocha naprawdę i pozwala jej odejść.

Rozumujesz zgodnie z obowiązującym stereotypem, że to kobiecie więcej się należy. Dlatego nie dziwie się, ze nie rozumiesz tej sceny.

Co tu ma do rzeczy jakiś zmyślony stereotyp? Ta sytuacja wyglądałaby równie tragicznie w obu przypadkach, bez względu na płeć. Wracasz do życia w młodej wersji, a w domu ktoś, z kim byłeś przed śmiercią, tylko po 70. Niezależnie od płci, perspektywa powrotu do punktu wyjścia jest dziwna.