U mnie to samo. Z tą nalewką też coś nie tak. Alkoholu się nie trzyma na stołach w domach gdzie jest z nim problem. Wiele scen jest w tym filmie zbędnych, zagęstników takich, źle wpływających na na ogólne wrażenie. Nawet niektóre bardzo już doświadczone aktorki grają sztucznie i zbyt teatralnie. Średni, nie zachwycił mnie.

Podpisuję się pod powyższymi wypowiedziami (lub wręcz trochę na minus). Film zapowiadał się ciekawie. Niestety, sporo zabrakło. Dla mnie największą wadą był niedopracowany scenariusz, a w rezultacie - brak konsekwencji w fabule. Brakuje też równowagi pomiędzy historiami poszczególnych postaci i realizmu psychologicznego. Szkoda, naprawdę szkoda, bo była szansa na coś w klimacie rodzimego, podwórkowego Almodovara (vide scena "Pieczarkową zabili":) mogło być nieźle).

Do Almodóvara to panu Michalskiemu bardzo dużo brakuje... Kolorystyka i obranie kobiety jako podmiotu rozważań to trochę za mało by równać go z błyskotliwym, piekielnie inteligentnym Hiszpanem. Rozumiem, że budżet tego filmu był minimalny co widać chociażby po kostiumach, scenografii, beznadziejnym dźwięku, konieczności zatrudnienia młodych, niezbyt zdolnych aktorów ale niektóre kwestie niezależne od budżetu tj. dialogi i narracja kompletnie leżały. W tym filmie nie padło ani jedno inteligentne, przewrotne zdanie, historia wlekła się niemiłosiernie, zdjęcia były niezbyt ładne, postaci średnio intrygujące - całkowicie obojętne (poza Seniuk) za to było ich aż nadto - pytanie czy aby potrzebnie, bo niektóre kompletnie nic do filmu nie wniosły... Rozumiem tęsknotę za błogimi latami dzieciństwa, za sielskością wsi, wrzawą rodzinnego domu ale jeśli ten film ma być tego wyrazem to jest to mizerny hołd matecznika.

Święte słowa. Z Almodowarem nie spotkało się to nawet w szatni. To pierwsze. Zbyt wiele wątków nie mających wpływu na trzon filmu. To drugie... I realizacja. Czyli to, co wydaje się być spotkaniem aktorstwa w sensie klasycznym i seansu w typie "trudne sprawy" czy podobnym. Naprawdę nie umiem pojąć skąd się tam wzięły zupełnie przyzwoite aktorki? Wymęczyłam do końca ten film i mam wrażenie, że o latach 80-ych czy wcześniejszych reżyser ma takie wyłącznie fantastmagoryczne pojęcie.

W tamtych czasach alkohol był ma porządku dziennym, nie było takiej higieny jak dziś
A papierosy na imrpeazcj rodzinnych to sie jeszcze 10-15 lat temu paliło w domu, że siekiere można było zawiesić

Wielki minus za dźwięk.

Guhtine masz rację z tymi nawiązaniami do Almodovara. Kobiety jako główne postaci, kwiatowe wzory scenografii, specyficzne poczucie humoru. Są też wątki gejowskie: chłopiec podglądający wujka, Cybulski z kolegą w scenie w szopie, diwa międzywojnia. So gay :) Film raczej dla kobiet i homo. Do połowy słabiutki, z powodzeniem można by usunąć część scen, później się rozkręca. Autorzy skupili się na raczej na obsadzie i scenografii ze stratą dla scenariusza i dźwięku.