Zgodze sie, film dość schematyczny. Mimo to przykuł moja uwage od poczatku do konca i wywołał odpowiedni nastrój po projekcji.
Wg mnie okreslenie filmu jako kolejne "pora umierac" jest troche naciagane. Faktycznie koncowa kwestia brzmi "nie wchodz lagodnie do tej dobrej nocy, buntuj sie buntuj gdy swiatlo sie mroczy". Mimo to glownym watkiem WEDLUG MNIE nie jest smierc i postawa wobec niej. Film raczej nazwal bym pewnego rodzaju bilansem zycia glownej bohaterki. Przedstawia ona nam swoje bogate zycie, wskazuje co bylo w nim najwazniejze i z pewnoscia daje nam do zrozumienia ze wiele by w nim zmienila. W filmie nie ma oczywiscie przedstawionej w jasny i dobityn sposob "recepty na dobre życie". Jest jednak ciepła historia powodujaca, ze po jej wysluchaniu z pewnoscia nabieramy wiekszej pokory do biegnacego czasu, wlasnego zycia i decyzji jakie w nim podjelismy. Szkoda jednak, ze wszystko to opowiedziane jest raczej w formie pocztowki a nie tresciwego listu. Mimo to polecam film i z czystym sumieniem dam 7/10.

Nie całkowicie, ale poniekąd zgadzam się z waszymi wypowiedziami.
Nie potrafię oceniać filmów tak jak większość ludzi. Często nie zwracam uwagi na drobne szczegóły, gdyż skupiam się na całości filmu. Jak on mnie wciąga, to z pewnością jest to zasługa aktorów i wszystkich którzy pracowali nad tym filmem. Czasem mnie film nuży, tak jak każdego. Każdy wszak ma inny gust. Jednak ten film przykuł moją wielką uwagę.
Z początku chciałam go obejrzeć ze względu na Ellen Page, gdyż zachwyciła mnie jej rola w Juno i uważam, że jest świetną aktorką. Wiedziałam też, że nie zawiodę się na Ellen Burstyn. W filmie "Requiem for a dream" pokazała co potrafi.
Oglądając zrozumiałam, że jest to film o staruszce, która chce rozliczyć się z przeszłością.
Żałuję, iż postacie Hagar i Brama nie porozmawiali tak szczerze, od serca. Jednakże często tak w życiu się dzieje. Nawet po koniec naszego życia nie zdążymy powiedzieć, to co powinniśmy. A może milczenie jest bardziej wymowne jak słowa..
Popłakałam się nieźle oglądając ten film. Może jestem tylko wrażliwa, ale wiem, że bardzo poruszył mnie ten film. I go zapamiętam.
Dlatego ocenię, go jak oceniam. :)

Zgadzam się z Wami...film szczególnie nie wnosi nic nowego do gatunku- jednakże na pewno jest warty uwagi o oglądnięcia z powodu tych dwóch aktorek, które przewijają się w waszych wypowiedziach jak i jeszcze jednego faktu: w tym filmie nie ma dobrych bohaterów- tak jak w życiu- to nie jest film opowiadający o tym, że życie jest trudne a wolą walki przejdziemy je z podniesionym czołem- życie jest czasem mozolne i jednakowe- mówi nam o tym skrót jaki został zastosowany w filmie w momencie kiedy bohaterka opuszcza męża i sama na siebie zarabia. Ona sama popełnia wiele błędów i nawet nie do końca ma pomysł jak się z nimi rozliczyć, wręcz nawet wie , ze do niektórych spraw się po prostu z racji minionych wilu lat nie wróci.