Dramat nakręcony w 5 godzin i 17 minut, dokładnie tyle ile trwa podróż pociągiem z Malmö do Sztokholmu. Środek zimy. W pociągu, w jednym przedziale spotykają się dziewczyna i chłopak. Prowadzą typowe dla nieznajomych rozmowy do czasu, aż odkryją, że jadą na ten sam ślub. Nie jest ważne czy dostali zaproszenie, czy wpraszają się bez niego. Ważne jest to, że i ona i on mają dostateczną ilość powodów, żeby chcieć go odwołać… Wkrótce okaże się, że łączy ich nie tylko wspólny cel, ale też bolesne wspomnienia i miłosne rozczarowania.

"Jak zatrzymać ślub" - jedno z największych odkryć 30. Warszawskiego Festiwalu Filmowego, laureat Grand Prix w konkursie 1-2 - to film, który został nakręcony w 5 godzin i 17 minut. Tyle trwa podróż pociągiem z Malmö do Sztokholmu. Dwójka bohaterów, Amanda (Lina Sundén) i Philip (Christian Ehrnstén) spotykają się w jednym przedziale. Ona śpi przytulona do sztucznej gitary, on ma obłędny wzrok zakochanego desperata. Zaczynają rozmawiać - niezobowiązująco, żeby zabić czas długiej podróży w środku zimy. Nagle orientują się, ze zmierzają w to samo miejsce. W tym samym momencie stają się wspólnikami w sprawie, która wydaje się im na wagę życia i śmierci. Wraz z przesuwającym się za oknami krajobrazem- i wypitym z piersiówki alkoholem - coś się zmienia. Patrzą nawzajem na swoje emocjonalne obnażenie, mimochodem dowiadują się, co ich wzrusza i rozczula. Philip obserwuje ekstatyczny taniec Amandy, ona zaczyna zauważać w nim mężczyznę. Kiedy emocje eksplodują, cel podróży nagle się zmienia - choć każde z nich musi samo, we własnym tempie, rozstać się z pytaniem "Jak zatrzymać ślub".